czwartek, 13 czerwca 2013

Wyścig z Diabłem

autor: Agathodaemon    
porta.lucis@o2.pl

Gra dla dowolnej liczby osób. W wyścig z diabłem należy grać w pomieszczeniu zapewniającym dużą swobodę ruchu.
Cel:
Gracze starają się zagrać do środka stołu jak najwięcej spośród trzynastu otrzymanych kart.
Rekwizyty:
Standardowe talie kart (52 karty), po jednej na każdego gracza. Po potasowaniu, gracze rozdają sobie po trzynaście kart i kładą je przed sobą w odkrytym stosie. Gracze rozdają sobie jeszcze po cztery karty, które kładą wzdłuż swego odkrytego stosu. Pozostałe karty trzyma się w zakrytym stosie w ręku
Zasady gry:
Po rozdaniu kart jeden z grających daje hasło do rozpoczęcia gry, mówiąc „Start”. Gracze jak najszybciej starają się zrzucać karty na środek stołu lub rząd kart leżący przed ich stosem.
Dokładanie do środka stołu:
Jeśli gracz ma w ręku asa, musi go zagrać do środka stołu. Teraz do stołu trzeba dorzucać w tym samym kolorze kolejno dwójkę, trójkę, czwórkę itd. do waleta. Damy i króla.
Dokładanie do czterech kart leżących wzdłuż stosu:
 Każdy gracz ma również prawo dołożyć karty do dowolnej z czterech kart leżących wzdłuż zakrytego stosu, ale malejąco i przemiennie kolorami czarnym i czerwonym, np. czerwony król, czarna dama lub czarna dziewiątka, czerwona ósemka, czarna siódemka itd.
Karty które można zgrywać:
a)     wierzchnią kartę z odkrytego stosu trzynastokartowego;
b)     kartę lub sekwens kart[1] z dolnego stosu leżącego przed stosem otwartym. Po wzięciu karty z któregokolwiek z czterech stosów należy go uzupełnić wierzchnią kartą ze stosu trzynastokartowego;
c)     jeśli nie można zagrać karty w żaden ze sposobów podanych wyżej, należy odkryć trzy karty ze stosu trzymanego w ręku i utworzyć nowy stos otwarty. Tworzenie nowych stosów otwartych należy kontynuować tak długo, aż uzyska się kartę, którą będzie można zagrać. Po wyczerpaniu się stosu z ręki, do ręki bierze się nowo utworzony stos odkryty lub pierwszy z nowo utworzonych stosów.
Zakończenie kry:
Po zgraniu wszystkich kart ze stosu trzynastokartowego, gracz musi krzyknąć „już!”.
Punktacja:
Karty leżące na środku stołu rozdziela się i układa w poszczególne talie. Gracze liczą karty pozostałe w ich oryginalnych stosach trzynastokartowych. Wynik końcowy jest różnicą miedzy liczbą kart zrzuconych na środek stołu a liczbą kart w stosie odkrytym. Wygrywa gracz, który uzyska najwięcej punktów.
Na tę wielce zajmującą grę karcianą natrafiłem pewnego wieczoru przeglądając zakurzone stronice pewnej małej książeczki (źródło podaję poniżej).  Przed przystąpieniem do gry dobrze jest zadbać o atmosferę zaopatrując się w przedni alkohol i należytą ilość tytoniu.    
Źródło: Gry karciane, Oficyna Wydawnicza Atena, 1993.




[1] Sekwens – kilka kolejnych co do wartości kart w tym samym kolorze w ręku jednego z grających.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz