Thelemiczna Mantra-joga

autor: Agathodaemon   
porta.lucis@o2.pl

Mantra-joga jest jogą dźwięku. Ścieżka ta opiera się na wiedzy o tajemnych, magicznych właściwościach dźwięków, sile, wartości i znaczeniu ich wibracji. Dźwięki mają moc wyzwolenia pewnych psychicznych energii. Powodują też zmiany w świadomości adepta. Podstawą Mantra-jogi jest więc głęboka umiejętność właściwego stosowania tychże mantrycznych dźwięków. Zgodnie z wiedzą joginów wibracje dźwięków wytwarzanych przez intonowanie mantry oddziałują harmonijnie i konstruktywnie na ciała eteryczne, astralne i mentalne.

I. Mantra

Mantra to układ transcendentalnych dźwięków, który wyraża istotę różnorodnych energii. Posiada ona właściwości oczyszczające świadomość z materialnego skażenia. Adept intonuje je, by zharmonizować się z energiami kosmosu. Mantra jest strażnikiem umysłu. Doskonali świadomość, wycisza umysł wywołując medytacyjny spokój. Staje się on skoncentrowany i skupia się na istocie rzeczy. Tak więc święty dźwięk pomagając skoncentrować myśli, ochrania zarazem ciało od negatywnych wpływów psychologicznych. Dzięki powtarzającemu się cyklowi mantr, myśl zanika.

Mantrę można stosować na trzech poziomach:

·          zewnętrznym – dźwięk jest wtedy skandowany głośno
·          zewnętrznym – dźwięk wypowiadany jest ledwo słyszalnie
·          wewnętrznym – powtarzany jest cicho w umyśle.

Największą moc posiada oczywiście sposób trzeci. Koniecznie należy jednak rozpocząć od głośnej recytacji wywołującej rezonans z wibracjami czakramów. Oddziaływanie mantry na myśl bardzo przypomina wpływ jaki wywiera pranajama na oddech.

Mantrą którą chciałbym tu przedstawić brzmi następująco:

A ka dua
Tuf ur biu
Bi A’a chefu
Dudu ner af an nuteru

Pochodzi ona ze Steli Objawienia a jej znaczenie jest następujące:

Ostatecznie objawiona jedności!
Wielbię twego oddechu powiew,
Przerażający Boże na wysokości,
Który sprawiasz, iż śmierć i bogowie
Drżą i boją się –
Ja, ja wielbię cię!

Aleister Crowley określił ją w Liber ABA jako „najświętszą ze wszystkich mantr”. Można powiedzieć, że „A ka dua” spełnia warunki idealnej mantry, która powinna być rytmiczna i średniej długości. Jej zapis nutowy wygląda następująco:

II. Mudry

Mudry są formą niewerbalnej komunikacji, w której odpowiednie gesty dłoni, palców i pozycje ciała symbolizują aspekty wyższej rzeczywistości. Podobnie jak Thelema, Joga przyznaje człowiekowi status mikrokosmosu. Jest on dzieckiem sił kosmicznych, dochodzących z makrokosmosu. Każdy palec ma przypisany jeden z Elementów makrokosmosu:

·          kciuk: Ogień
·          wskazujący: Powietrze
·          środkowy: Eter
·          serdeczny: Ziemia
·          mały: Woda

Mudry uważane są za pieczęcie. W Tantrze pozwalają praktykującemu utożsamić się z bóstwem, a potem zapieczętować te energie w ciele.

Nadeszła chwila by zastanowić się jakich mudr użyjemy w naszej praktyce? Proponowałbym Ijnana-mudra, Dhyani-mudra lub Anjali-mudra.

Jnana-mudra

Jest to mudra poznania. Kciuk symbolizuje tu jaźń uniwersalną, zaś palec wskazujący indywidualną, wyższą świadomość. Obie są ze sobą złączone. Z kolei palec środkowy, serdeczny i mały symbolizują trzy guny sattwa, radżas, tamas (patrz mój esej: Magiczne parafernalia).

Połączenie jaźni uniwersalnej z wyższą świadomością prowadzi do transcendencji trzech gun.

Dhyani-mudra

Przedstawiony tu gest nazywany jest mudrą wewnętrzną. Jest to mudra medytacji i skupienia się na swoim wnętrzu. Adept wykonuje ją zawsze wtedy, gdy chce zatopić się w sobie.

Anjali-mudra

Jest to mudra pozdrowienia. Dłonie składane na wysokości serca poruszają płomienie w sercu i przekazują pełne szacunku pozdrowienie wyższej świadomości.

Adept może oczywiście zrezygnować z wykorzystania mudr.  W zamian może po prostu użyć sznura modlitewnego (mala) do odliczania ilości recytowanych mantr.

III. Jantra

Według tradycji tantrycznej dźwięk i forma są ze sobą bezpośrednio związane. Każda mantra ma odrębną formę, która jest znana jako jantra. Można powiedzieć że jantra jest kształtem dźwięku, jak i metodą skupienia myśli na subtelnym źródle z którego powstają wszystkie zjawiska. Subtelne związki dźwięku, formy i koloru są kluczem do zrozumienia kosmicznej hierarchii i ładu. My w opisywanej tu praktyce zamiast hinduskiej jantry wizualizujemy hieroglify ze Steli Objawienia. Hieroglify z których pochodzi nasza mantra znajdują się w drugiej linii tych egipskich znaków. Czytamy je od prawej do lewej rozpoczynając od hieroglifu przedstawiającego stojącą postać z ręką wyciągniętą w kierunku pióra, a kończąc na pierwszym, zygzakowatym znaku znajdującym się w trzeciej linii.
 
IV. Jak praktykować thelemiczną Mantra-jogę

 
A) Indywidualna medytacja.

Mantrę należy wymawiać powoli, rozważnie, z najwyższym skupieniem, zwracając szczególną uwagę na znaczenie i doniosłość tego, że się ją wypowiada. Im staranniej ją wypowiadamy, tym skuteczniejsza będzie oczyszczająca i regenerująca siła jej oddziaływania. W pracy z mantrą i jantrą bardzo ważna jest odpowiednia postawa umysłu. By utrzymać uwagę, powinno się kłaść nacisk na poszczególne sylaby. Ważny jest rytm i stosowna intonacja. Istotne jest też by w trakcie wykonywania naszej praktyki utrzymywać odpowiednią postawę medytacyjną.

1.        Na początek należy wykonać rytuał odpędzający wedle uznania.

2.        Wykonujemy w skupieniu zestaw asan Hatha-jogi. Po skończonej sesji możemy przejść do medytacji.

3.        Adept winien przyjąć postawę medytacyjną i ułożyć dłonie w wybraną mudrę.

4.        Należy zacząć intonować rytmicznie mantrę na głos. Cały proces można połączyć z wizualizacją hieroglifów pochodzących ze Steli Objawienia. Można dla przykładu powtarzać mantrę określoną ilość razy wizualizując pierwszy hieroglif. Następnie proces powtórzyć dla następnego znaku itd. Jeśli jednak nie odczuwamy potrzeby pracy z wizualną formą dźwięku, pozostajemy przy samym mantrowaniu bez wizualizacji.

5.        Po jakimś czasie przechodzimy samoistnie do kolejnego etapu w którym mantra powtarzana jest już cicho, by w końcu rozbrzmiewać już tylko w naszym umyśle.

Możemy wybrać ilość powtórzeń którą chcemy wykonać. Niech będzie to jakaś znacząca liczba jak 93. Oczywiście możemy też po prostu zatopić się w mantrze i nucić ją aż poczujemy że już wystarczy.

 
B) Medytacja z partnerem.

Wspólna praktyka przebiega podobnie jak w powyższym przykładzie, z tym że pracując z partnerem możemy mantrować na zmianę. Gdy ty nabierasz wolno powietrza, twój partner wydychając mantruje. Gdy przychodzi pora by on nabrał powietrza, ty wydobywasz z siebie dźwięk mantry. Innymi słowy synchronizujecie oddechy by gdy jeden nabiera powietrza, drugi w tym czasie wykonywał wydech. W ten sposób wasze otoczenie rozbrzmiewa bezustannie wibracją mantry.

Mam nadzieję, że zainspiruję was do wypróbowania tej prostej i efektywnej praktyki.

Miłość jest prawem, miłość podług woli.