Inwokacja Lilith (Rytuał mrocznej seksualności)

 

tłumacz: Agathodaemon
porta.lucis@o2.pl

I. Wprowadzenie:

Tło:

Lilith to mitologiczna pierwsza żona Adama. Ona, podobnie jak Adam, została stworzona przez Boga z prochu ziemi... "Stworzył więc Bóg człowieka na swój obraz, na obraz Boży go stworzył: stworzył mężczyznę i niewiastę.” (Rdz 1, 27), co jest pierwszym odniesieniem do życia ludzkiego w Biblii. Wydaje się, że Ewa przyszła później, uformowana z żebra wziętego Adamowi podczas jego snu: "Ta dopiero jest kością z moich kości i ciałem z mego ciała! Ta będzie się zwała niewiastą, bo ta z mężczyzny została wzięta." (Rdz 2, 23) Tę dziwną anomalię można wytłumaczyć jedynie założeniem, że przed Ewą istniała inna kobieta. Ponieważ później w Ogrodzie Eden przebywała tylko Ewa, jej poprzedniczka musiała odejść przed przybyciem Ewy. Można tylko przypuszczać, że niemal całkowita nieobecność Lilith (poza niejasnymi odniesieniami do „piszczących sów”) w judeo-chrześcijańskiej Biblii jest kwestią uprzedzeń ze strony patriarchalnych autorów płci męskiej.

Legenda semicka opisuje Lilith jako osobę mającą „podły” charakter i upodobanie do gryzienia Adama i picia jego krwi. Odmówiła poddania się władzy Adama (i jego woli bycia „na górze” podczas stosunku) i w przypływie złości wymówiła niewysłowione imię Boga i wzleciała w powietrze, po czym została zrzucona przez Boga w pustynne pustkowia, gdzie zamieszkała. Jedyna wzmianka o Lilith z imienia w standardowej Biblii chrześcijańskiej znajduje się w Księdze Izajasza, gdzie jest przelotna wzmianka o jej życiu na pustyni. Lilith bywa opisywana jako skrzydlaty wąż lub piskliwa sowa (lub ich antropomorficzna kombinacja). Przypisywano jej mordowanie niemowląt i z perspektywy współczesnej medycyny można przyjąć, że niemowlęta, które zmarły na zespół nagłej śmierci łóżeczkowej, czyli SIDS (od ang. sudden infant death syndrome), były uważane za ofiary Lilith. Obwiniano ją też za dręczenie w nocy śpiących samotnie mężczyzn – czyni ją to pierwszym sukkubem.

We współczesnej mitologii Lilith stała się dla wielu feministek symbolem niezależnej kobiety, która nie chce poddać się męskiej kontroli. Chociaż z pewnością jest to aspekt jej egregora, w naturze Lilith istnieje silny komponent seksualny, który również należy rozpoznać. To coś więcej niż tylko „zarozumiała kobieta”, to siła pierwotnego pożądania w kobiecej postaci. Jest ona też Śmiercią i nie można tego zignorować, podejmując się magicznej operacji z nią związanej.

 

Różne inne legendy powiązane z Lilith:

- W żydowskiej literaturze ludowej Lilith nazywana jest Isheth Zenunim (Kobieta Nierządu) i żyje w lustrach, aby wzbudzać próżność młodych dziewcząt. (1)

- Niektórzy badacze Biblii łączą ją z żeńską formą arcydemona Lewiatana i „Wielką Nierządnicą Babilońską” z Objawienia. (2)

- W Kabale Lilith jest kojarzona z klifotyczną skorupą (klifą) Nehemoth, będącą antytezą sefiry Malkut na Drzewie Życia. Malkut/Nehemot to „Królestwo” Ziemi w Assiah, czyli na Planie Materialnym. Zbiega się to z legendami Zoharu, gdzie Lilith jest na zawsze związana z Ziemią, wolna od klątwy Śmierci, ale niezdolna do wzniesienia się do wyższych sfer.

- Hebrajski prorok Nahum opisuje armie asyryjskie jako dowodzone przez Lilith: "Jeźdźcy szturmujący, i połysk mieczy, i lśnienie oszczepów. I mnóstwo poległych, i moc trupów, i bez końca ciał martwych... tak że o zwłoki ich się potykają. Skutkiem mnóstwa nierządów ladacznicy pełnej wdzięku [tj. „lilitu” lub Lilith], władczyni czarów, która uwodziła narody swymi nierządami, a plemiona swoimi czarami: (...)" [Nahum 3:3-4]

- Powróciła do Edenu pod postacią Węża, który skusił Ewę owocem Drzewa Wiedzy. Był to powracający obraz w sztuce chrześcijańskiej średniowiecza, gdzie wąż jest przedstawiany z głową kobiety.

- Lilith była kiedyś małżonką Samaela (lub Lucyfera) w Piekle, lecz nawet Książę Ciemności nie dał rady jej okiełznać. Ostatecznie wygnał ją z powrotem na pustynię.

- Jako pierwszy wampir, przybyła do Kaina po tym, jak został wygnany przez Boga za zamordowanie Abla i razem sprowadzili na świat klątwę wampiryzmu.

- Połączyła się cieleśnie z dżinami (jinnami lub geniuszami) na pustyni, i zrodziła „lilu”, czyli demony przywiązane do ziemi. Według legendy rodziła setkę (!) tych istot każdego dnia.

- W legendach germańskich Lilith często kojarzona jest z ogniem, gdyż opisywano ją jako piękną istotę od głowy po pępek, ale jako „płonący ogień” od pępka do stóp.

- Lilith była boginią wojny, która zniszczyła synów Hioba na pustyni i uwolniła schwytane przez nich zwierzęta. Ze względu na ich dzikość i czystą niewinność, Lilith kocha wszystkie zwierzęta, odkąd władała w Edenie.

- Niektórzy powiadają, że Lilith sprawowała władzę jako królowa Saby. Kolejnym miejscem, którym władała był Zmargad. Pojawiła się przed tronem Salomona przebrana za nierządnicę z Jerozolimy. Podejrzewając, kim ona jest, Salomon stosując fortel zmusił ją by się ujawniła, odsłaniając swoje sowie stopy. Dokonał tego pokrywając podłogę swojej sali tronowej przezroczystym szkłem, nadając jej wygląd wody, więc Lilith musiała unieść spódnicę, gdy wchodziła.

Wszystko to jest możliwe, ponieważ Lilith, choć była człowiekiem, uniknęła klątwy śmierci, która dosięgła Adama, gdyż rozstali się na długo przed Upadkiem.

 

*OSTRZEŻENIE*

Lilith jest pierwotnym egregorem mrocznej animy. Jest nieskrępowaną seksualną dominacją i władzą. Inwokacji tej nie powinny podejmować osoby z niewielkim doświadczeniem w magii ceremonialnej ani osoby skrywające nierozwiązane problemy psychologiczne związane z seksualnością.

Należy pozwolić wydarzeniom potoczyć się tak, jak chcą. Uczestnicy muszą wyrazić chęć poddania się seksualnej dominacji Głównego Operatora inwokującego Lilith. Rytuał jest skuteczniejszy, jeśli uczestnicy znają Głównego Operatora i ufają mu (oraz sobie nawzajem). Niektórym osobom uległość seksualna przychodzi z trudem i może być dla nich niewygodna (ale z drugiej strony to właśnie oni mogą najwięcej zyskać na uczestnictwie). Każdy, kto boi się możliwych psychologicznych skutków tego rytuału, powinien w ogóle nie brać w nim udziału. Rytuał ten nie jest przeznaczony dla ludzi nieśmiałych.

W przypadku gdy będzie upuszczana krew lub miałoby dojść do czynności seksualnych należy zachować wszelkie środki ostrożności mające na celu zapobieganie chorobom przenoszonym przez krew lub płyny płciowe.

W odniesieniu do powyższych zastrzeżeń, mamy świadomość iż osoby podejmujące się tego rytuału mają pełną swobodę w stosowaniu się do naszych wskazówek. Autorzy nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za nieprzemyślane postępowanie uczestników w wykonywaniu tego obrzędu.

Zostałeś ostrzeżony.

 

II. Operacja inwokacji:

Materiały:

- świece czarne i/lub fioletowe

- kadzidło piżmowe

- srebrny kielich

- bicz typu "cat-o-nine-tails")

- czarna peleryna, najlepiej satynowa (dla głównego operatora)

- czerwone wino

- (sterylny) skalpel lub nóż modelarski (do upuszczania krwi)

- Całkiem przyzwoity system odtwarzania muzyki oraz kolekcja utworów o złowieszczej, seksualnej atmosferze (polecamy Diamanda Galas, "Deliver Me From My Enemies", This Mortal Coil, "Filigree & Shadow", Coil, "Horse Rotorvator", a nawet Maurice Ravel "Bolero").

 

Przygotowanie:

Lilith jest pierwotnym kobiecym aspektem mrocznej seksualności. Z tego powodu w opinii autorów inwokacja ta ma większe szanse powodzenia, jeśli Głównym Operatorem (G.O.) jest kobieta. Nie oznacza to oczywiście, braku możliwości powodzenia z męskim operatorem. Musi on jednak być w stanie na tyle mocno skontaktować się ze swoją pierwotną kobiecą naturą, aby odnieść sukces w inwokowaniu tej, która jest najbardziej podstawowym ze wszystkich kobiecych demonów. Uczestnikami mogą być przedstawiciele obu płci w dowolnych proporcjach lub tylko jednej (zarówno mężczyźni, jak i kobiety).

Jeden z uczestników zostaje wyznaczony na Drugiego Operatora (D.O.) i zaleca się, aby to on wykonał wstępne wygnanie. D.O. powinien mieć doświadczenie w magicznej pracy rytualnej, ponieważ jest odpowiedzialny za przywołanie egregora Lilith, oraz za jego odegnanie pod koniec rytuału.

Zastosowania tego obrzędu znacznie się różnią. Lilith jest zarówno boginią zmysłowości, jak i śmierci oraz łącznikiem między nimi.

Ponieważ jest to połączenie działań o naturze księżycowej i saturnicznej, można je potraktować jako rytualną próbę śmierci (gdzie, podobnie jak w tybetańskich rytuałach Chod, egregor jest wzywany by zniszczył przywołującego) lub wykorzystać jako psychodramę do skonfrontowania się z seksualnymi lękami uczestnika i przekraczać je. Jak tu przedstawiono, jest to rytuał wyzwolenia, używany także do pozyskania z egregora Słowa Mocy, do późniejszego wykorzystania przez uczestników. Dlatego też Oświadczenie Intencji odzwierciedla ten cel i powinno być dostosowane tak, aby właściwie wyrażało intencje konkretnego działania.

Rytuał należy wykonywać w nocy, najlepiej podczas Czarnego (Nowego) Księżyca. Szczególnie efektywna byłaby koniunkcja Księżyca i Saturna. Można także sięgnąć do źródeł astrologicznych w celu uzyskania informacji na temat legendarnego „Niewidzialnego Księżyca” zwanego Lilith i ustalić czas, w którym aspekty astrologiczne sprzyjają zamierzeniu dzieła.

 

Rytuał:

0. Duże czarne świece są ułożone w okrąg wokół przestrzeni świątynnej i zapalone, podobnie jak duże ilości kadzidła. Pomieszczenie powinno być gęste od dymu.

1. Odpędzenie poprzez Mniejszy Odpędzający Rytuał Pentagramu (LBRP), Większy Rytuał Pentagramu (GPR), Gwieździsty Rubin lub inną procedurę według uznania. Zalecane jest mocne i dobrze wykonane odpędzenie.

2. Główny Operator, nagi pod czarną peleryną, zajmuje miejsce pośrodku okręgu. W prawej ręce trzyma bicz. Pozostali uczestnicy siedzą w kręgu wokół G.O. Rozbrzmiewa muzyka.

3. G.O. wygłasza oświadczenie woli. Następnie zostaje ono powtórzone przez wszystkich uczestników:

„Naszą Wolą jest przywołanie egregora Lilith, abyśmy przez jej ducha zostali wyzwoleni od strachu przed Seksem i Śmiercią i otrzymali jej Słowo Mocy!”

4. Poniższy fragment (patrz uwagi) recytuje G.O. by przywołać Lilith do swego ciała i umysłu:

„Jam jest córą Niezłomności, i spiłam zachwyt z każdej godziny mej młodości. Bo oto Ja, która jestem Zrozumieniem i we mnie mieszka nauka; i niebiosa mnie dręczą, pożądają mnie i pragną, trawione nienasyconym pragnieniem, bo nikt kto zrodzon z ziemi nie zdołał mnie utulić, albowiem jam ocieniona Kręgiem Gwiazd i obleczona porannymi chmurami. Moje stopy są żwawsze od wiatrów, a moje ręce są słodsze niż poranna rosa. Me szaty utkane są z Początku, a domostwo moje jest we mnie samej. Lew nie wie, dokąd kroczę, nie rozumieją mnie też polne bestie. Jestem zdeflorowana, a jednak jestem dziewicą. Uświęcam, sama nie będą uświęcona. Szczęśliwy ten, kto trzyma mnie w objęciach, jako że nocną porą jestem słodyczą, zaś za dnia pełnam rozkoszy. Moje towarzystwo to harmonia wielu symboli, a moje usta słodsze są niż samo zdrowie. Jestem ladacznicą dla tych, co budzą mój zachwyt, a dziewicą jawię się tym, co mnie nie znają. Oczyśćcie swe ulice, o synowie człowieczy, i wymyjcie swe domostwa na błysk; uczyńcie się świętymi i przyobleczcie w cnotę. Wypędźcie precz te wasze podstarzałe ulicznice i spalcie ich odzienie. Wówczas przybędę i zamieszkam pośród was; i zważajcie, obdarzę was potomstwem, i będą to Synowie Pocieszenia w Wieku, który nadejdzie."

5. Następnie uczestnicy rozpoczynają intonowanie mantry Lilith. Kiedy śpiewają, Główny Operator musi pogrążyć się w głębokim gnostycznym transie i przywołać ducha Lilith do swego ciała.

„Mięso będzie jadła, krew będzie pić!” (powtarzają)

6. Podczas gdy śpiew trwa, jeden z uczestników (Drugi Operator) recytuje, co następuje:

"Jest mroczna, lecz genialna! Czarne są jej skrzydła, czerń na czerni! Jej usta są czerwone jak róża i całują cały Wszechświat! Oto Lilith, która prowadzi hordy Otchłani i prowadzi człowieka do wyzwolenia! Nie sposób jej się oprzeć, jest zaspokojeniem wszelkich żądz i znawczynią pragnień. Pierwszą z wszystkich kobiet nie była Ewa, lecz ona - Lilith! Jej ręka przynosi rewolucję Woli i prawdziwą wolność umysłu! Ona jest KI-SI-KIL-LIL-LA-KE, Królową Magicznego Kręgu! Spójrz na nią z pożądaniem i rozpaczą!"

7. Uczestnicy zaczynają nucić wielokrotnie „Lilith! Lilith! Lilith!”, podczas gdy G.O. przywołuje lilithiańskiego egregora. Uczstnicy jeden po drugim podają sobie skalpel, nacinają lewy kciuk i namaszczają krwią czoło. Następnie podają sobie kielich (napełniony czerwonym winem) i jeden po drugim przykładają go do czoła.

Uwaga: Pierwotna koncepcja tego rytuału zakładała, że każdy uczestnik powinien uronić do wina kroplę krwi. Naszym zdaniem znacznie zwiększa to siłę inwokacji, jednak uczestnicy muszą sami ocenić ryzyko dla zdrowia, jakie stwarza to procedura i podjąć decyzję co do jej wprowadzenia.

8. Jeśli inwokacja się powiedzie, wszyscy uczestnicy powinni odczuwać jednocześnie strach, pożądanie i potrzebę poddania się. Należy zastosować technikę hiperwentylacji (wymuszone nadmierne oddychanie) lub inną odmianę Postawy Śmierci, aby pogłębić poziom gnozy każdego uczestnika, aż będzie bliski omdlenia. Gdy ogarną ich te emocje, powinni paść na ziemię i pokłonić się przed Lilith.

9. Co nastąpi dalej nie jest ściśle określone, lecz pozostaje w woli egregora. Może zdecydować się na biczowanie uczestników, wyszydzenie ich, kuszenie lub uwiedzenie. Może rozkazać im, aby popełniali wobec niej lub siebie nawzajem różne czynności seksualne będące przejawem pożądania. Wszyscy uczestnicy muszą podporządkować się jej woli, jakakolwiek by ona nie była – postąpienie inaczej byłoby skrajnie niebezpieczne; nie ryzykuj gniewu Lilith!

10. W końcu energia grupy zacznie słabnąć. W tym momencie D. O. powstanie, stanie twarzą w twarz z G.O. i wyrecytuje rozkazującym głosem następujące słowa:

„Czarny Księżycu, Lilith, najmroczniejsza siostro,

której ręce formują piekielne bagno.

Gdym najsłabszy, gdym najsilniejszy,

kształtujesz mnie jak ognistą glinę.

 

Czarny Księżycu, Lilith, Klaczy Nocy,

ciskasz swój pomiot na ziemię.

Wypowiedz Imię i wzbij się do lotu

Wypowiedz teraz sekretny dźwięk!”

11. G.O. z głębi transu zawoła „imię”, tak jak legendarna Lilith wołała niewypowiedziane imię Boga, aby wznieść się z Edenu w niebiosa. Nie wiadomo z góry, jakie będzie to słowo, ale z pewnością będzie to Słowo Mocy, które będzie później używane przez uczestników w dalszej pracy magicznej.

12. Jeśli wszystko zostało zrobione prawidłowo, duch Lilith opuści G.O. wezwawszy Imienia, a ono prawdopodobnie upadnie na ziemię wyczerpany. Jeżeli tak się nie stanie, D.O. musi powtarzać powyższy rozkaz z większą siłą, aż duch Lilith odejdzie. D.O. powinien następnie zakreślić pionowy pentagram nad G.O. (zwrócony czubkiem do góry - przyp. tłum). Twarz G.O. należy dokładnie obmyć zimną wodą, po czym przywoływać go jego zwykłym imieniem, dopóki nie odpowie.

13. Następuje odpędzenie i świątynia zostaje zamknięta.

 

III. Notatki:

Inwokacja wypowiadana przez. G.O. to tekst wiadomości dostarczonej przez niezidentyfikowaną istotę duchową Sir Edwardowi Kelly'emu w 1592 roku podczas rytuału mediumicznego. Kelly wraz z doktorem Johnem Dee (nadwornym astrologiem królowej Elżbiety) zapoczątkowali enochiański system magii. Wizja tej istoty tak przestraszyła Kelly'ego, że od tego dnia porzucił praktykę magii. Chociaż Kelly nigdy nie zidentyfikował tej istoty, naszym zdaniem reprezentowała ona egregora Lilith.

Inwokacja rozpoczynająca się słowami "jest mroczna, lecz genialna..." jest tłumaczeniem (z języka niemieckiego) fragmentu „Lilith-Ritus” autorstwa Soror Hachel. Wezwanie Lilith jest zaś adaptacją „Hymnu do Hekate” autorstwa Frater U:.D:.

 

IV. Bibliografia:

Barbara Black-Kultov, The Book of Lilith

Lois Daton, Lilith: Goddess of the Dark Moon

Frater U:.D:., Secrets of the German Sex Magicians

Geoffrey James, The Enochian Invocations of Dr. John Dee

Gustav Davidson, A Dictionary of Angels

Fred Gustavson, The Black Madonna

 

V. Uwagi tłumacza:

Powyżej przedstawiamy współczesną pieczęć Lilith. Można ją włączyć do rytuału np. poprzez naniesienie jej na pierś Głównego Operatora.

Jak wspomniano powyżej, zalecanym kadzidłem jest piżmo. Można jednak użyć innego słodkiego kadzidła, np. rozmarynu. 

 

VI. Bibliografia tłumacza:

The Invocation of Lilith (A Rite of Dark Sexuality)

http://thedarknesscoven.blogspot.com/2012/09/the-invocation-of-lilith-rite-of-dark.html

We all want a sigil for Lilith

https://magickal-arts.livejournal.com/12206.html

Pismo święte Starego i Nowego Testamentu, Wydawnictwo Pallottinum, Poznań-Warszawa 1990.

Aspekty Ścieżki Lewej Ręki, Loża Magan, Dragon Rouge Polska, 2008.

Peter Grey, Czerwona Bogini, Okultura, Warszawa 2013. 

 

VII. Przypisy:

(1) Jako tłumacz pragnę podzielić się uwagą, że autor tekstu zagalopował się utożsamiając z sobą wspomniane istoty. Każda z królowych demonów - Lilith, Eisheth Zenunim, Agrat Bat Mahlat i Naamah są osobnymi bytami o różnych atrybutach.

(2) Tutaj również nie dostrzegam mitologicznego związku.