I. Rytuał
Mag z obnażoną piersią stoi przed ołtarzem, na którym znajdują się jego rylec, dzwonek, kadzielnica i dwa ciastka światła.
Wykonuje za ołtarzem Znak Wstępującego w stronę zachodu i woła:
Cześć Tobie, Ra który w swej łodzi
Wpływasz do jaskini, gdzie mrok się rodzi!
Wykonuje Znak Milczenia. Następnie bierze dzwonek i ogień.
Stoję po ołtarza wschodniej stronie,
Światło i muzykę biorąc w dłonie!
Uderza w dzwonek jedenaście razy 333-55555-333 i składa ogień w kadzielnicy.
W dzwonek uderzam, ogień podkładam,
Imię tajemne wypowiadam
ABRAHADABRA
Uderza w dzwonek jedenaście razy.
Oto me modły – O Dziecię Prawe,
Święte Twe Imię i Nieskalane!
Twa wola się stała, nastało królestwo Twe.
Oto jest Chleb, oto jest Krew.
Przez godzinę północną ku słońcu prowadź mnie!
Zbaw od Dobra i Zła wszelkiego!
By Twa jedna korona Dziesiątki całej
Moją się stała tu i teraz. AMEN.
Umieszcza pierwsze ciastko w ogniu kadzielnicy.
Spalam kadzidło-ciastko te,
Wielbiąc w adoracjach imię Twe.
Następnie rylcem czyni na piersi stosowny znak.
Ujrzyj, jak ma pierś krwawi,
Sakramentalny znak to sprawił!
Do rany przykłada drugie ciastko.
W hostię krew wsiąka, nie krwawi już rana,
Oto przywołanie arcykapłana!
Zjada drugie ciastko.
Spożywam chleb. Oto ma przysięga,
Gdy ogień modlitwy mego wnętrza sięga:
„Nie ma bożej łaski, z winy nas wyzwoli
To Prawo – CZYŃ WEDLE SWEJ WOLI!”
Uderza jedenaście razy w dzwonek, i woła:
ABRAHADABRA.
Przybyłem tu w niedoli; w radości
Odchodzę, czas na dziękczynienie,
Czas na ziemskie przyjemności
I z żywymi legionami bawienie.
Odchodzi.
II. Analiza
1. Tło historyczne.
Msza Feniksa została po raz pierwszy opublikowana w roku 1913 jako rozdział 44 „Księgi Kłamstw”.
2. Cel rytuału
Msza Feniksa jest prostą i egzoteryczną formą Eucharystii i przeznaczona jest do codziennej praktyki. Jest to Rytuał Prawa. W komentarzu odnoszącym się do tego rytuału, Crowley pisał następująco:
„Dzwonek feniksa jest jego mową, ogień jest wzrokiem, a sztylet jest dotykiem. Ma dwa ciastka: pierwsze jest smakiem, drugie jest węchem.
Feniks stoi przed Ołtarzem Wszechświata o zachodzie słońca, w chwili gdy blaknie życie ziemi.
Przyzywa Wszechświat i wieńczy go Światłem Magiji, które zajmuje miejsce słońca – naturalnego światła.
Modli się i składa hołd Ra-Hoor-Khuitowi. Jemu też składa ofiary.
Pierwsze ciastko, spalone, ilustruje pożytek płynący ze schematu inkarnacji.
Drugie, połączone z krwią-życiem, a następnie spożyte, ilustruje wykorzystanie niższego życia jako pokarmu dla wyższego.
Następnie składa śluby, dzięki którym staje się wolnym, nieuwarunkowanym Absolutem.
Feniks spala się w ogniu modlitwy i rodzi się ponownie.”i
W Liber Aleph Crowley stawia Mszę Feniksa na równi z Mszą Gnostyczną: „Nie zaniedbuj codziennego cudu Mszy – uczestnicz w rytuale Gnostyckiego Kościoła Katolickiego albo celebruj Mszę Feniksa. Nie zaniedbuj odprawiania Mszy Świętego Ducha, do czego nakłania cię sama natura.”ii Wspomnianym cudem mszy jest oczywiście proces transubstancji (łac. transsubstantiatio) czyli przeistoczenie chleba i wina w ciało i krew boga. Naturę tej eucharystii Crowley wyjaśnia następująco: „Eucharystia dwóch elementów jest utworzona z biernej materii. Opłatek (pentakl) składa się z typowej dla ziemi pszenicy. Wino (puchar) reprezentuje wodę. (Istnieją też inne atrybucje. Na przykład, opłatek jest Słońcem, a wino odpowiada Bachusowi.) Opłatek może być wszakże bardziej złożoną substancją, jaką jest opisane w Liber Legis Świetliste Ciastko. Używa się go w egzoterycznej Mszy Feniksa zmieszane z krwią maga. Tę mszę powinno się wykonywać codziennie o zmierzchu. Pszenica i wino stanowią odpowiednik ciała i krwi. Łatwiej jest przekształcić żywe substancje w ciało i krew Boga niż dokonać tego cudu z martwą materią.”iii W Mszy Feniksa rolę eucharystii pełnią dwa elementy. Pierwszym z elementów są ciasteczka światła (chleb). Drugim elementem eucharystii jest krew maga (wino). Wspomniana krew jest też „żywą substancją”. W trakcie rytuału zostaje ona dodana do ciasteczka światła i oba elementy łącząc się w jeden tworząc eucharystię. O jej roli Crowley pisze następująco: „Najwyższą formą eucharystii jest ta, w której konsekrowany jest tylko Jeden Element. Mamy tu do czynienia z jedną substancją, nie będącą ani żywą ani martwą, ani płynną ani stałą, ani ciepłą ani zimną, ani męską ani żeńską. Sakrament ten jest w każdej mierze otoczony tajemnicą. Ludzie godni tej eucharystii odnajdą ją opisaną szczegółowo i bez tajemnic gdzieś w opublikowanych pismach MISTRZA THERIONA. Ale muszą sami wpaść na jej trop. Jest ona zastrzeżona dla najwyżej wtajemniczonych i towarzyszy jej całkowite spełnienie na planie materialnym. Spożywa się w niej Lekarstwo Metali, Kamień Mądrości, Pitne Złoto, Eliksir Życia. Ołtarzem jest tu łono Izydy, wiecznej matki, kielichem Puchar Naszej Pani Babalon, różdżką to, co Było, Jest i Ma Nastąpić.”iv Odnoście wspomnianego przez Crowleya tropu, znajduje się on w rozdziale 12 „Magiji w teorii i praktyce”, gdzie czytamy: „Jednakże ofiara z krwi, choć bez wątpienia bardziej niebezpieczna, jest w równej mierze bardziej skuteczna, a już do prawie wszystkich celów najlepiej nadaje się ofiara z ludzi. Naprawdę wielki Mag wie, jak korzystać z własnej krwi, czy też krwi swego ucznia i nie musi w tym celu odbierać komuś życia. Przykład takiej ofiary podany jest w rozdziale 44 Liber 333. Mszę tę warto zalecić dla codziennej praktyki.”v Można przyjąć, że krew pełni tu rolę męskiego nasienia, ciasteczko zaś rolę seksualnego elementu żeńskiego. Ciasteczko zostaje poniekąd zapłodnione a efektem końcowym jest seksualnie naładowana eucharystia. Ciasteczka światłą zostały opisane w Liber Legis, III: 23-29. Mszę Feniksa można dość łatwo zmodyfikować by pełniła rolę rytuału magii seksualnej (temat ten poruszymy w innym poście).
3. Analiza części składowych Mszy Feniksa.
A) Tytuł.
Wspomniałem wcześniej, że Msza Feniksa została po raz pierwszy opublikowana jako rozdział 44 „Księgi Kłamstw”. Przyjrzyjmy się co sam Mistrz Therion miał do powiedzenia w kwestii obrania feniksa jako symbolu dla tej mszy oraz natury liczny 44: „Czterdzieści cztery jest szczególną liczbą Horusa. Wiąże się z hebrajskim słowem „krew” i jest wynikiem 4 pomnożonej przez 11, czyli przez liczbę magiji, co wyraża czwórkę w najdoskonalszy sposób. Patrz okoliczności Ekwinocjum Bogów opisane szczególnie w „The Equinox” tom I, numer 7.
Słowo „feniks” może nawiązywać do pelikana, ptaka, który słynie z tego, że pisklęta karmi krwią z własnej piersi. Ptaki te, choć podobne, nie są identyczne, a dla treści tego rozdziału feniks jest bardziej odpowiednim symbolem. Dodatkowe wyjaśnienie tekstu znajduje się w rozdziale 62. Dalszy komentarz na temat oficjalnego rytuału A∴A∴ jest niewskazany.”vi Feniks jest alchemicznym symbolem transmutacji. Jest poniekąd pokrewny wywodzącemu się z kultury słowiańskiej żar-ptakowi.
B) Objaśnienia i wytyczne.
1. Przed przystąpieniem do Mszy Feniksa należy odprawić rytuał wypędzający.
2. Korespondencje narzędzi:
- rylec koresponduje z żywiołem Ziemi,
- dzwonek koresponduje z Duchem,
- kadzielnica koresponduje z żywiołem Ognia,
- 2 ciastka światła korespondują z żywiołami Powietrza i Wody,
Te pięć żywiołów odpowiada pięciu ludzkim zmysłom.
3. Gdy mag wypowiada słowa „Światło i muzykę biorąc w dłonie!”, ogień trzyma w ręce prawej a dzwonek w lewej. Reprezentują one pierwiastki męski i żeński.
Hebrajskie słowo „muzyka” ma wartość liczbową 156, podobnie jak imię BABALON.
4. „Uderza w dzwonek jedenaście razy 333-55555-333 i składa ogień w kadzielnicy.”
Seria 333-55555-333 reprezentuje 5 pośród 6, czyli dokonanie Wielkiego Dzieła. W całym rytuale występują łącznie 4 serie uderzeń po 11 razy. Sumując się dają liczbę 44, której symbolika została omówiona powyżej.
Abrahadabra, jest formułą Nowego Eonu. Jest to Magiczne Słowo Eonu i Słowo Podwójnej Mocy. Abrahadabra symbolizuje też dokonanie Wielkiego Dzieła i jest formułą Tifaret. Słowo Abrahadabra pochodzi od imienia gnostyckiego boga Abrasaxa, słonecznego Ojca i symbolu siedmiu planet oraz siedmiu stopni oświecenia człowieka.
5. „Wykonuje je, jak napisano w Liber Legis, i ponownie uderza jedenaście razy w dzwonek.”
Adoracja z Liber AL vel Legis (III:37-III:38):
III:37
Ostatecznie objawiona jedności!
Wielbię twego oddechu powiew,
Przerażający Boże na wysokości,
Który sprawiasz, iż śmierć i bogowie
Drżą i boją się –
Ja, ja wielbię cię!
Pojaw się na tronie Ra!
Otwórz drogi Khu!
Oświetl drogi Ka!
Khabs przenika na szlaku.
By mnie podnieciło bądź uspokoiło!
Aum! spraw, by mnie to przepełniło!
III:38
A zatem twe światło jest we mnie & jego
czerwony płomień jest jako miecz w mym ręku
ustanawiający twój ład. Istnieją sekretne drzwi,
które stworzę, aby ustanowić twą drogę we
wszystkie strony świata (są to adoracje, któreś
spisał), albowiem jest powiedziane:
Światło jest moje; jego promienie mnie trawiące;
Stworzyłem sekretne drzwi wszakże
Do Domostwa Ra i Tum prowadzące,
I Khefry, i Ahathoor także.
Jestem twym Tebańczykiem, o Mentu,
Prorokiem Ankh-af-na-Khonsu!
Poprzez Bes-na-Maut w pierś się biję;
Poprzez mądrą Ta-Nech czar swój tkam.
Niechaj Nuit swój gwiezdny splendor odkryje!
Zaproś mnie do swego Domostwa, bym
zamieszkał tam.
O uskrzydlony wężu światła, Hadicie!
Pozostań ze mną, Ra-Hoor-Khuicie!
6. „Następnie rylcem czyni na piersi stosowny znak.
Tekst nie wyjaśnia, czym jest znak „właściwy” lub „sakramentalny”. Zazwyczaj przyjmuje się dwie możliwości. Może chodzić o Znak Bestii (więcej o nim w poście Liber V vel Reguli) lub o krzyż słoneczny (krzyż wpisany w okrąg). 
Znak Bestii
krzyż słoneczny
6. „Do rany przykłada drugie ciastko.”
Chciałbym poruszyć w tym miejscu kontrowersyjny temat samookaleczenia. Osoby krytykujące ten rytuał, wskazują na fakt dokonywania przez maga cięć na jego klatce piersiowej. Sam rytuał w żadnym miejscu nie wskazuje jednak by konieczne było dokonywania rozległych , krwawych uszkodzeń skóry i zadawanie sobie bólu. Wystarczy nakłuć lub zadrapać skórę, by wytoczyć jedną kroplę krwi. Cel tego rytuału jest sakramentalny. Ból i rany pozostawiające blizny nie są jego elementem. Wystarczy wytoczyć jedną kroplę a potem za pomocą rylca w niej umoczonego, zakreślić symbol. Mag nie musi faktycznie nanieść krwawego rysunku na swym ciele. Ma po prostu zakreślić go symbolicznie umoczonym w krwi narzędziem.
Miłość jest prawem, miłość podług woli.
Bibliografia:
A. Crowley, Liber CCCXXXIII. Księga kłamstw, Lasthtal Press,2008.
A. Crowley, Liber CCCXXXIII. Księga kłamstw, Lasthtal Press,2022.
A. Crowley, Magija w teorii i praktyce, Wydawnictwo EJB, 1998.
LIBER AL vel LEGIS SUB FIGURA CCXX. JAK PRZEKAZANO JĄ PRZEZ. XCIII = 418. DLA DCLXVI, Wydawnictwo Academia Masonica, Berlin 2013.
J. Parandowski, Mitologia. Wierzenia i podania Greków i Rzymian, Wydawnictwo Puls, 1992.
http://www.geocities.ws/nu_isis/group044not.html
http://hermetic.com/osiris/rmotpanalysis.htm
http://hermetic.com/osiris/rmotpmale.htm
http://hermetic.com/osiris/rmotpfemale.htm
https://www.youtube.com/watch?v=qhVbHmWCwzc
i A. Crowley, Liber CCCXXXIII. Księga kłamstw, Lasthtal Press,2022, str.136.
ii A. Crowley, Liber Alef. Księga mądrości lub szaleństwa, Lasthtal Press,2017, str. 16.
iii A. Crowley, Magija w teorii i praktyce, Wydawnictwo EJB, 1998, str. 128.
iv A. Crowley, Magija w teorii i praktyce, Wydawnictwo EJB, 1998, str. 128.
v A. Crowley, Magija w teorii i praktyce, Wydawnictwo EJB, 1998, str. 80.
vi A. Crowley, Liber CCCXXXIII. Księga kłamstw, Lasthtal Press,2022, str. 99.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz