autor: Agathodaemon
porta.lucis@o2.pl
porta.lucis@o2.pl
I. Rytuał
1.
Stojąc pośrodku kręgu, zwrócony twarzą na Wschód, weź głęboki, głęboki wdech.
Zamknij usta palcem wskazującym prawej ręki, przyciskając go do dolnej wargi.
Następnie odrywając zamaszyście rękę nakreśl nią okrąg i wydychając gwałtownie
powietrze wykrzyknij ΑΠΟ ΠΑΝΤΟΣ ΚΑΚΟ∆ΑΙΜΟΝΟΣ
[APO PANTOS KAKODAIMONOS]
2.
Tym samym palcem dotknij czoła, mówiąc ΣΟΙ [SOI]
3. dotknij genitaliów, mówiąc Ω ΦΑΛΛΕ [O PHALLE]
4. dotknij prawego ramienia, mówiąc ΙΣΧΥΡΟΣ [ISCHUROS]
dotknij lewego ramienia, mówiąc ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΣ [EUCHARISTOS].
5. Złóż ręce splatając palce, krzycząc IΑΩ [IAO].
6.
Podejdź na wschód, zwizualizuj czerwony pentagram na czole. Przybliż ręce do
oczu i wyrzuć je do przodu, wykonując Znak Horusa, ryknij THERION.
Opuść ręce w geście Hoor-paar-kraata. 3. dotknij genitaliów, mówiąc Ω ΦΑΛΛΕ [O PHALLE]
4. dotknij prawego ramienia, mówiąc ΙΣΧΥΡΟΣ [ISCHUROS]
dotknij lewego ramienia, mówiąc ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΣ [EUCHARISTOS].
5. Złóż ręce splatając palce, krzycząc IΑΩ [IAO].
7. Udaj się na północ i powtórz to samo, lecz wypowiadając NUIT.
8. Udaj się na zachód i powtórz to samo, szepcząc BABALON.
9. Udaj się na południe i powtórz to samo, krzycząc HADIT.
10. Dokończ okrąg, powróć do środka kręgu i wznieś pean[i] IO PAN wykonując znaki N.O.X.:
- Znak Puella
- Znak Puer (N)
- Znak Vir (O)
- Znak Mulier (X)
- Znak Mater Triumphans
ΠΡΟ ΜΟΥ ΙΥΓΓΕΣ
ΕΠΙ ΔΕΞΙΑ ΣΥΝΟΧΕΣ
ΕΠΑΡΙΣΤΕΡΑ ΔΑΙΜΟΝΕΣ
ΦΛΕΓΕΙ ΓΑΡ ΠΕΡΙ ΜΟΥ Ο ΑΣΤΗΡ ΤΩΝ ΠΕΝΤΕ
ΚΑΙ ΕΝ ΤΗΙ ΣΤΗΛΗΙ Ο ΑΣΤΗΡ ΤΩΝ ΕΞ ΕΣΤΗΚΕ
[PRO MUU JUNGES
EPI DEKSIA SYNOHEIS
EPARISTERA DAIMONOS
FLEGEI GAR PERI MUU HO ASTEER TOON PENTE
KAI EN TEEI STEEKEEI OO ASTEER TOON HEX ESTEEKE]
12. Powtórz Kabalistyczny Krzyż, jak powyżej, i zakończ tak jak zacząłeś.
II. Analiza
1. Tło historyczne.
Rytuał
Gwieździstego Rubinu został napisany przez Crowleya około roku 1913. Doczekał
się następnie publikacji w „Księdze Kłamstw”. Ta pierwsza wersja różni się
znacznie od omawianej w tym artykule. Godformami tam inwokowanymi są: na
wschodzie Chaos, na północy Babalon, na zachodzie Eros, na południu Psyche. Gdy
Crowley w 1929 e.v. opublikował Magiję w teorii i praktyce, zawarł w
niej również nową wersję Gwieździstego Rubinu. Dokonał w niej zmian by nadać
jej bardziej thelemicznego ducha i by współgrała z pozostałymi opublikowanymi
tam rytuałami. W nowej wersji rytuału pracujemy z następującymi godformami:
Therion, Babalon, Nuit, Hadit. Modyfikacji uległ też sposób wibracji boskich
imion. Jest to jeden z dwóch „gwieździstych” rytuałów – kolejnym jest
Gwieździsty Szafir. Oba mają za cel dopomóc adeptowi w przekroczeniu Otchłani.
Celem Gwieździstego Rubinu jest odpędzenie nieproszonych myśli, duchów oraz wszystkiego co stoi na przeszkodzie Wielkiemu Dziełu. Rytuał ten winien poprzedzać wszystkie poważne działania magiczne i duchowe. Stanowi on podstawę indywidualnej praktyki wraz z takimi rytuałami jak wyrażenie Woli przed posiłkiem, LIBER XXXVI: Gwieździsty Szafir, LIBER XLIV: Msza Feniksa, LIBER V vel REGULI, LIBER RESH vel HELIOS, oraz LIBER SAMEKH.
Zdaniem
Aleistera Crowleya dla celów oczyszczenia i odpędzenia należy „wykonać ogólne odpędzenie i
oprzeć się na pomocy przywołanych strażników. Odpędzenie powinno być zatem
krótkie, lecz wyraźne. Wtedy odpowiednio nastroi nasze umysły do inwokacji.”[ii]
Gwieździsty Rubin odnosi się do interakcji, jaka zachodzi pomiędzy magiem i
jego bezpośrednim otoczeniem.
Rytuał Gwieździstego Rubinu otwiera Kabalistyczny Krzyż, który również został dostosowany do systemu Thelemy.
3. Analiza części składowych Gwieździstego Rubinu.
A) Tytuł.
Jak
już czytelnik zapewne zauważył, angielski termin „star ruby” tłumaczy się na
język polski właśnie jako „rubin gwiaździsty”. Jest on odmianą tego kamienia,
która charakteryzuje się asteryzmem, czyli zjawiskiem optycznym polegającym na
pojawieniu się na jego powierzchni smug świetlnych układających się w kształt
gwiazdy.
Rubin - to piękno, miłosierdzie, godność, wykwintność, szczęście, miłość i namiętność. Zgodnie z tradycją okultystyczną, głęboko czerwone światło rubinu symbolizuje siłę miłości i życia. Kamień ten chroni przed fałszywymi przyjaciółmi i ostrzega przed zbliżającymi się niebezpieczeństwami. Rozprasza też smutek i niezgodę.
Crowley
poczynił odnośnie tego rytuał krótki komentarz: „Liczba 25 stanowi kwadrat
5, a Pentagram posiada czerwony kolor Gebury.”[iii]
Wynika z niego jasno, że rubinowa czerwień to nawiązanie do koloru sefiry
Gebura. Tytuł techniczny nawiązuje zaś do ilości wierzchołków gwiazdy.
Rytuał składa się z pięciu części.
1.
Wstępny egzorcyzm,
2.
Kabalistyczny krzyż,
3.
Przywołanie bogów,
4.
Ewokacja Strażników,
5.
Kabalistyczny krzyż.
Części składowe rytuału.
Mag odprawiający ten rytuał stoi symbolicznie na skrzyżowaniu Samek i Pe - dwóch ścieżek na Drzewie Życia, przed Zasłoną Paroket.
Znak milczenia. Harpokrates (Hoor-paar-kraat)
Jest
to jeden ze znaków odpowiadających kolejnym stopniom magicznym w systemie
zakonu Złotego Brzasku i zakonu A.'.A.'
Stopień
A.'.A.'. : 0°=0
Znak ten symbolizuje ciszę i dochowanie tajemnic. W szerszym kontekście znak ten oznacza ciszę towarzyszącą zrozumieniu (oraz wynikającą z tego możliwość wszechmanifestacji). Odnosi się też do czystości i ochrony. W tym rytuale ma on na celu także wyciszenie umysłu.
Znak ten symbolizuje ciszę i dochowanie tajemnic. W szerszym kontekście znak ten oznacza ciszę towarzyszącą zrozumieniu (oraz wynikającą z tego możliwość wszechmanifestacji). Odnosi się też do czystości i ochrony. W tym rytuale ma on na celu także wyciszenie umysłu.
Stojąc
w pozycji wyprostowanej, prawa stopa skierowana do przodu a lewa pod kątem
prostym do prawej w jej połowie. Lewa ręka przylega do ciała. Dotknij dolną
wargę palcem wskazującym prawej ręki.
Wykonując
Znak milczenia wizualizuj, że znajdujesz się wewnątrz błękitnego jaja, lub
stoisz triumfując na krokodylu (pozwoli ci to osiągnąć znaczny stopień
wyciszenia).
Gdy wstrzymujemy oddech a usta zamykamy palcem, możemy zastosować dodatkowo Mula bhandę.
Ten
wstępny egzorcyzm ma na celu nie tylko odpędzić to co niechciane ale jego
działanie wpływa też wprost pobudzająco.
B) Kabalistyczny Krzyż
Wypowiadając
słowo ΣΟΙ dotykamy czakry Ajna.
Wypowiadając
słowo Ω ΦΑΛΛΕ dotykamy czakry Swadistana.
Gdy
rytuał wykonuje kobieta, ona również używa zwrotu „o Fallusie”, gdyż odnosi się
on nie do męskiego narządu płciowego, lecz energii seksualnej, którą on
reprezentuje a która jest wspólna zarówno dla kobiet jak i mężczyzn.
Słowo
ΙΣΧΥΡΟΣ reprezentuje filar surowości.
Słowo
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΣ reprezentuje filar miłosierdzia.
Po
pierwsze możemy rozumieć je jako imię gnostyckiego, słonecznego boga. Wielki
Iao (Jao) jest pierwszym „z siedmiu archontów tworzących gnostycką Hebdomadę
przedwiecznych mocy niebiańskich.” W przypisach do polskiego wydania
„Magiji w teorii i praktyce” czytamy „To imię I.A.O. jest kabalistycznie
tożsame z imieniem BESTII oraz jego liczbą 666, a więc ten kto je inwokuje,
przywołuje również Bestię. Podobnie, jeśli chodzi o AIWAZA i liczbę 93.[vi]”
Po
drugie, IAO jest grecką formą Tetragrammatonu (יהוה). W tej właśnie formie słowo to pojawia się w greckich
tekstach magicznych. Również greccy pisarze i komentatorzy Biblii opuszczali
sylabę he, waw natomiast oddawali jako b albo dyftong ou.
Dla przykładu Orygenes stosuje w swych pismach Iao, Teodoret używa zaś Ἰάω
(Iao).
IAO
jest formułą magiczną. „Formuła
I.A.O. jest główną i najbardziej charakterystyczną formułą Ozyrysa,
Zbawiciela Ludzkości. I to Izyda, natura doprowadzona do ruiny przez A,
Apofisa – niszczyciela i przywrócona do życia przez O Ozyrysa –
zbawiciela. Tę samą ideę wyraża różokrzyżowa formuła Trójcy:
In Jesu morimur
Per Spiritum Sanctum reviviscimus.
„Pod
względem etymologicznym tetragrammaton i I A O są do siebie podobne, lecz ich
formuły magiczne wielce się różną od siebie.”[viii]
„Istnieje
też inna formuła I to Ojciec, O to Matka, A zaś Syn.
Jeszcze inna powiada z kolei, że I.A.O. składa się z samych różnych ojców,
równoważonych przez H.H.H., trzy matki. W trzeciej, prawdziwej formule Bestii
666, I oraz O to przeciwieństwa, które tworzą pole działania dla A. Jest to
wszakże zawiła kwestia, której nie wolno mi tutaj ujawniać. Zainteresowanych
odsyłam do punktu II części J Liber Samekh.”[ix]
Można
przyjąć, że IAO pełni w tym rytuale pewien rodzaj mantry przypisanej do sefiry
Tiferet, która podkreśla równowagę która została osiągnięta przez ustanowienie
krzyża w świetlistym ciele maga.
W oryginalnym LBRP kreśli się pentagramy w ćwiartkach. W Gwieździstym Rubinie pentagramy nie są kreślone na zewnątrz, lecz wizualizowane na czole. Innymi słowy nie szukamy boskości poza nami, lecz uznajemy jej istnienie w sobie ("Każdy mężczyzna i każda kobieta to gwiazda." AL I:3).
Chciałbym
poruszyć w tym miejscu pewną ważną kwestę, otóż Aleister Crowley pisząc ten
rytuał nie pozostawił żadnych wskazówek co do przypisania atrybutów żywiołów
kierunkom świata. Część z was postanowi pewnie pozostać przy tradycyjnym
modelu, który reprezentują Mniejszy Odpędzający Rytuał Pentagramu i LIBER
SAMEKH, jednak poprawniej jest oprzeć się na atrybutach z rytuału LIBER V vel
REGULI. We wspomnianym rytuale pojawiają się te same godformy i gesty magiczne,
z którymi pracujemy w Gwieździstym Rubinie, dlatego logicznym wydaje się, że
przypisane do nich atrybuty w naszym rytuale są identyczne. Właśnie ta
koncepcja przejawia się w większości esejów dotyczących Liber XXV.
Jest
to jeden ze znaków odpowiadających kolejnym stopniom magicznym w systemie
zakonu Złotego Brzasku i zakonu A.'.A.'
Stopień
A.'.A.'. : 0°=0
W tym rytuale służy on rzutowaniu inwokowanych sił w odpowiednie ćwiartki. Zostaje też dzięki niemu nawiązana więź pomiędzy magiem i tymi potęgami.
W tym rytuale służy on rzutowaniu inwokowanych sił w odpowiednie ćwiartki. Zostaje też dzięki niemu nawiązana więź pomiędzy magiem i tymi potęgami.
Lewa
noga wyciągnięta do przodu, a wraz z nią całe ciało wygięte do przodu. Ręce
wyciągnięte do przodu na wysokości oczu.
Wykonując
go możesz wizualizować, że wyrzucasz z siebie zmagazynowane wcześniej energie w
formie czerwonego (kolor sefiry Gebura) promienia lub płomienia. Ciśnij je na
wprost siebie wibrując boskie imię i niech dotrą aż na krańce wszechświata
będąc nośnikiem twej Woli.
THERION
(ΘΗΡΙΟΝ)
Therion to po grecku Bestia. Jest to uosobienie zwierzęcej esencji męskości. Wehikuł życia. Bestia ujeżdżana przez Szkarłatną Kobietę i Pan Miasta Piramid.
pierwiastek: Ziemia
znak zodiaku: Byk (Taurus)
sposób wibracji: ryk (roar)
Wieczne
rozprzestrzenianie i ekspansja. Nuit reprezentuje archetyp matki. Postawa którą
przyjmuje bogini nieba przywołuje na myśl jajowody wraz z macicą oraz grecką
literę Ω.
kierunek
świata: północpierwiastek: Powietrze
znak zodiaku: Wodnik (Aquarius)
sposób wibracji: recytacja (say)
Wielka
Nierządnica. Jako przeciwwaga dla bestii i jej towarzyszka. Szkarłatna
Konkubina, zwana też Szkarłatną Oblubienicą jest uosobieniem zwierzęcej esencji
żeńskości. Matka Abominacji, Pani Misteriów, Macica wszelkiego Życia, dającą
materialne ciało, by przyodziać naszego zamanifestowanego ducha, Matka Ziemia,
oraz Wielkie Morze.
kierunek
świata: zachódpierwiastek: Woda
znak zodiaku: Skorpion (Scorpio)
sposób wibracji: szept (whisper)
HADIT (ΑΔΙΘ)
Nieskończone
zacieśnianie się. Źródło życia. Dopełnienie Nuit.
kierunek
świata: południepierwiastek: Ogień
znak zodiaku: Lew (Leo)
sposób wibracji: krzyk (bellow)
Graficzne
przedstawienie godform i ich atrybutów
Mag wznosi pean po zapieczętowaniu czterech stron świata pentagramami i
wezwaniu boskich sił.
IO PAN (ΙΩ ΠΑΝ) – To pełne uwielbienia wołanie pochodzi z „Hymnu do Pana”. Litera „Π” (P) jest przypisana Marsowi. Stanowi ona przedstawienie dwóch kabalistycznych filarów Sprawiedliwości i Łaski, czyli Jachin i Boaz (porównaj z legendą o Hiramie). Implikuje to dualność przeciwieństw („wszystko, cały”). Litera „A” (z przedłużoną, środkową kreską) to kształt pentagramu (energia), „N” zgodnie z kabalistycznymi atrybutami powiązana jest z tarotową kartą „Śmierć”.
Jeśli weźmiemy pod uwagę, że greckie ”pan” tłumaczy się na język polski jako ”wszech”, zwrot „IO Pan” możemy rozumieć jako „chwała wszechrzeczy”.
Pan
Pan to Grecki bóg opiekuńczy lasów, pól, oraz pasterzy i ich trzód. Pan jest patronem sztuk i swawolenia, będącym uosobieniem świata natury. Pod wpływem neoplatonizmu uznany został za wcielenie płodności. Pan jest synem nimfy Dryope i boga Hermesa którego działalność ”wiąże się z magią”[x]. Pan „urodził się w Arkadii. Przyszedł na świat z nogami i rogami kozła. Uszy miał długie, kosmate, capią brodę i cały był porosły gęstą sierścią.”[xi] Po narodzinach został odrzucony przez matkę, lecz Hermes zaniósł swego syna na Olimp. „Zabawne stworzenie weseliło swym widokiem szczęśliwych bogów.”[xii] Bogowie olimpijscy nadali mu imię Pan co oznacza „wszystko, cały”. Wszyscy bogowie zachwycali się Panem, a szczególnie bóg płodności Dionizos, którego był ulubieńcem. Po odejściu z Olimpu Pan oddawał się zalotom i zabawom pośród łąk i lasów. Po wielu nieodwzajemnionych miłostkach został obdarowany miłością przez nimfę Pitys, lecz została ona zamordowana przez zazdrosnego boga Boreasza. Pan przyłączył się do świty Dionizosa i przewędrował z nim cały świat. Jedną z charakterystycznych cech tego boga był dar wzbudzania lęku. „Pan mógł bowiem również budzić przerażenie, gdy dął w swą konchę. Do tego aspektu boga nawiązują nasze określenia „panika” i „paniczny strach”.”[xiii] Rozdziera on zasłonę Otchłani i umożliwia uśmiercenie świadomości opartej na ego. Chcielibyśmy w tym miejscu podzielić się też przemyśleniami, które na temat Pana poczynił Phil Hine: ”Oswajanie strachu polega na wypracowaniu takiego podejścia, dzięki któremu stajemy się otwarci na wszystkie możliwości dostarczane nam przez każde doświadczenie – podejście otwartego zdziwienia. To uświadomienie sobie, że w każdej chwili, bez ostrzeżenia, coś może przynieść nam oświecenie. Nagłość takiego doświadczenia uosabia m. in. Postać Wielkiego Boga Pana. Pan uosabia twórcze opętanie, możliwość przechodzenia z jednego stanu w inny, z codzienne j percepcji w boską inspirację. Pan może stanąć na naszej drodze w każdej chwili i w każdym miejscu, uświadamiając nam, że wszystko posiada jakieś znaczenie. Atutem takiego doświadczenia jest także podniecenie. Podatność na zmiany wiąże się z wpuszczeniem do swojego życia szalonej magii niespodzianek.”[xiv]Atrybuty: syringa (fletnia Pana), kij pasterski, wieniec jodłowy lub jodła w ręce.
Noc Pana (N.O.X.)
Noc
Pana jest stanem odznaczającym się śmiercią ego adepta. (Patrz również „Wizja
i głos z komentarzami” - Zawołanie 9. etyru zwanego ZIP) Proces ten
związany jest z przekroczeniem sefiry Daat. W „Krótkich esejach o prawdzie”
czytamy:
„Prawdziwe
operacje magiczne opierają się zatem na transach i to w szczególności transach
zrozumienia, o czym dobrze wiedzieli ci, którzy zgłębili kabalistyczną naturę sefiry
Bina. Podobnie bowiem jak śmierć i miłość przyjmuje ona wiele postaci, jako
Wielkie Morze, z którego tryska wszelkie życie, oraz jak łono, które wchłania w
siebie wszystko, co tylko istnieje. Ponownie mamy zatem tu do czynienia z
dwojakim skutkiem formuły „miłości poddanej woli”. Bo czyż to nie Pan
Stworzyciel znajduje się pośrodku gaju w samo południe i czy to nie jej ‘włosy
drzew wieczności’ są samą tkanką pożerającej boskości „podczas nocy Pana”?”[xv]
Noc pana to iluminacja ciemności. Przestudiuj również „Liber
Liberi vel Lapidis Lazuli
Adumbratio Kabbalæ Ægyptiorum sub figurâ VI”.
Znaki N.O.X. to magiczne gesty będące dopełnieniem złotobrzaskowych znaków L.V.X. Znaki L.V.X. reprezentują Światło Krzyża emitowane przez maga poprzez ich wykonywanie oraz związaną z nimi symbolikę cyklów natury. Znaki N.O.X. reprezentują zaś wycofanie i wygaśnięcie tego Światła poprzez ekstazę.
Znaki
N.O.X. mają ścisły związek z tymi którzy stali się Dziecięciem Otchłani.
Zatraca ono „wszystkie swoje osiągnięcia, siebie samego, a nawet Świętego
Anioła Stróża i staje się Dziecięciem Otchłani, które przekroczywszy swój
Rozum, jedynie wzrasta w łonie swojej matki. Wtedy zaś dostępuje stopnia
Magister Templi - (Mistrz Świątyni).”[xvi]
Ich zadaniem jest stworzenie fundamentów do przekroczenia Otchłani. Obrazują
one również cykl życiowy powiązany z seksualnością i macierzyństwem. Warto
zauważyć że znaków jest pięć, co odpowiada ilości liter w zwołaniu IO PAN.
Każdy z tych znaków posiada zatem swój odpowiednik w jednej z jego liter.
Znaki
należy wykonać następująco:
Znak
Puella: Dziewczyna (Venus pudica, Wenus Medycejska)
Stopień
A.'.A.'. : Dziecię Otchłani
Godforma:
Nuit
Młoda dziewczyna. Odkrywa swoja seksualność. Tęskni za ukochanym, lecz charakteryzuje ją skromność. Chroni swój skarb.
Młoda dziewczyna. Odkrywa swoja seksualność. Tęskni za ukochanym, lecz charakteryzuje ją skromność. Chroni swój skarb.
Głowa
pochylona, stopy złączone, lewa ręka przykrywa czakrę Muladhara (rejon
pachwiny), prawa ręka zasłania piersi.
Znak
Puer: Chłopiec (Khem, Horus, Mentu) [N]
Stopień
A.'.A.'. : 6°=5
Godforma:
Hadit
Młody chłopak. Odkrywa swoją seksualność. Tęskni za ukochaną. Miotające nim żądze nie znajdują ujścia. Charakteryzuje go erekcja i pragnienie kopulacji.
Młody chłopak. Odkrywa swoją seksualność. Tęskni za ukochaną. Miotające nim żądze nie znajdują ujścia. Charakteryzuje go erekcja i pragnienie kopulacji.
Lewa
ręka jak w poprzedniej pozycji, tyle że z wyprostowanym kciukiem, głowa
wyprostowana.
Prawa ręka podniesiona na wysokości barków, zgięta by przedramię tworzyło kąt
prosty. W rytuale Gwieździstego Rubinu
kciuk prawej ręki wciśnięty jest między palec wskazujący i środkowy (w
innym wariancie tego znaku, dłoń jest zaciśnięta a wyprostowany kciuk wskazuje
w kierunku głowy).
Warto
zauważyć, że gest wykonywany w tym
znaku prawą ręką zwany jest „mano figa”. W Polsce znamy go pod nazwą „figa z
makiem”. Kciuk wciśnięty pomiędzy palec wskazujący i środkowy symbolizuje
zarówno żołądź penisa, jak i łechtaczkę, dlatego w świecie chrześcijańskim gest
ten znany był też pod nazwą „manus obscenus”.
Gest
ten stosowany jest do odpędzenia demonów, oraz jako zabezpieczenie przed „złym
okiem”, zazdrością. Wyraża też stanowczą odmowę (w wielu krajach ma też
znaczenie obraźliwe).
Mano
figa
Gest wykonywany lewą ręką odnosi się oczywiście do penisa i pociąga z sobą całą jego symbolikę.
Gest wykonywany lewą ręką odnosi się oczywiście do penisa i pociąga z sobą całą jego symbolikę.
Znak Vir: Mężczyzna (Pana, Bachus) [O]
Stopień A.'.A.'. : 7°=4
Godforma:
Therion/Chaos
Mężczyzna jest dojrzały seksualnie i doświadczony. Charakteryzują go siła, żądza i nieustępliwość. Buhaj. Rogi ponadto symbolizują łączność ze światem ponadzmysłowym.
Mężczyzna jest dojrzały seksualnie i doświadczony. Charakteryzują go siła, żądza i nieustępliwość. Buhaj. Rogi ponadto symbolizują łączność ze światem ponadzmysłowym.
Głowa
wychylona i wypchnięta do przodu, stopy trzymane razem, dłonie z zagiętymi
palcami i wyciągniętymi do przodu kciukami trzymane przy skroniach. Pozycja ta
naśladuje jakby bodzenie rogatej bestii.
Znak Mulier: Żona (Izyda Witająca, Bafomet, Babalon)[ X]
Stopień
A.'.A.'. : Dziecię Otchłani
Godforma:
Babalon/Eros
Kobieta jest dojrzała seksualnie i doświadczona. Charakteryzuje ją namiętność i elastyczność. Kobietą targają instynkty macierzyńskie. Wyczekuje swego kochanka by począć upragnione dziecko.
Kobieta jest dojrzała seksualnie i doświadczona. Charakteryzuje ją namiętność i elastyczność. Kobietą targają instynkty macierzyńskie. Wyczekuje swego kochanka by począć upragnione dziecko.
Głowa
odchylona do tyłu, stopy rozstawione szeroko, ręce wzniesione do góry w
kształcie półksiężyca.
Znak Mater Triumphans (Set Triumfujący, Izyda Radosna, Izyda z Horusem)
Nie
jest to znak N.O.X. lecz jeden ze znaków odpowiadających kolejnym stopniom
magicznym w systemie zakonu Złotego Brzasku i zakonu A.'.A.'
Stopień
A.'.A.'. : 8°=3
Owoc zjednoczenia – nowonarodzone dziecię.
Owoc zjednoczenia – nowonarodzone dziecię.
Głowa
pochylona, stopy trzymane razem, lewa ręka spoczywa na tułowiu jakby
podtrzymywała dziecko, kciuk i palec wskazujący prawej ręki trzymają sutek
lewej piersi, jakby dawały go dziecku.
Pojawia się tu tylko jeden z gestów magicznych „rozciągających światło”.
Znak Zabitego Ozyrysa (Krzyż)
Stopień
A.'.A.'. : 5°=6
Solarny krzyż emitujący i rozszerzający światło.
Solarny krzyż emitujący i rozszerzający światło.
Pozycja
odzwierciedlająca również kształt litery Tau. W kulturze grecko-rzymskiej uznawana jest ona
za symbol życia i zbawienia. Od najdawniejszych czasów przypisywano jej również
moc ochrony przed zarazą i demonami.
Głowa
odchylona do tyłu. Stopy trzymane razem, ramiona wyciągnięte w bok na wysokości
barków z dłońmi skierowanymi do góry.
ΠΡΟ ΜΟΥ ΙΥΓΓΕΣ
ΕΠΙ ΔΕΞΙΑ ΣΥΝΟΧΕΣ
ΕΠΑΡΙΣΤΕΡΑ ΔΑΙΜΟΝΕΣ
tłumaczenie angielskie:
BEFORE ME THE IYNGES
BEHIND ME THE TELETARCHAI
ON MY RIGHT HAND THE SYNOCHES
ON MY LEFT THE DAEMONOS
tłumaczenie polskie:
PRZEDE MNĄ JUNGES
ZA MNĄ TELETARCHAI
PO MEJ PRAWICY SUNOCHES
PO MEJ LEWICY DAIMONOS
Na temat Strażników[xvii], których imiona pojawiają się w tym rytuale przez bardzo długi czas było wiadomo bardzo niewiele. Sam Aleister Crowley nie podał źródła ich pochodzenia. Doprowadziło to wiele osób do przekonania, że są to imiona archaniołów, które zastąpiły hebrajskich, skrzydlatych strażników z Rytuału Pentagramu. Źródła pochodzenia tych Strażników należy szukać w Wyroczniach chaldejskich. Są one „boskimi podstawami z Drugiego Porządku emanacyjnej hierarchii późnego Neoplatonizmu.”[xviii] Zaznajomiwszy się z Wyroczniami, dostrzegamy iż imiona te nie odnoszą się do konkretnych, pojedynczych bytów, lecz do pewnych klas zastępów półboskich istot. „Ich pozycja w Neoplatonistycznej hierarchii jest pośrednia między "zrozumiałym" światem, lub światem idei, i "wyczuwalnym" światem lub światem percepcji. Ich funkcjami są "zapoczątkowanie", "utrzymywanie", "doskonalenie" i "egzekwowanie" Boskiego Twórczego Impulsu, który pochodzi ze świata zrozumiałego i ostatecznie manifestuje się w świecie zmysłów.”[xix] W Wyroczniach chaldejskich zapisano co następuje: „Umysł Ojca, myślą z życiodajną wolą, wypluł różnorakie Wyobrażenia. Wszystkie te
pochodne
mają jedno Źródło, gdyż od Ojca pochodzi zarówno wola jak i doskonałość. Lecz
Wyobrażenia zostały podzielone przez Inteligibilny Ogień i przykute do
pozostałych Inteligibilnych. Tak Władca umieścił przed wielokształtnym kosmosem
dobry i nieprzemijalny wzór, z którego, wraz z nieuporządkowanymi drogami,
świat w swej formie przyspieszył swe pojawienie, grzebiąc wielokształtne
Wyobrażenia. Tylko z jednego Źródła pochodzą te, z których następne okropne
Wyobrażenia zostały oddzielone, kiełkując niszczyły się w ciałach świata. To
te, które zrodziły się wokół okropnego łona jak rój pszczół – błyskając dokoła
w różnych kierunkach – są Inteligibilnymi Myślami z Ojcowskiego Źródła, które zrywa
obfite ogniste kwiaty z najdoskonalszego nieusypianego Czasu.”[xx]
Trzy
wspomniane zastępy tworzące Duchową Triadę to Junges, Sunoches, Teletarchai.
Pełnią oni rolę strażników dzieła. Ich spełnienie i manifestacja na planie
ziemskim odbywa się za pomocą Daimones lub Daimonos. Duchowa Triada
reprezentuje alchemiczne zasady Siarki, Rtęci i Soli (Tria Prima).
Junges (Iunges, Iugges)
Junges
(ΙΥΓΓΕΣ) to zastęp związany z sefirą
Chokma. Charakter tych istot jest ognisty, ożywczy, nasienny. Są przekaźnikami
Woli i tymi którzy dali boski, twórczy impuls.
Iunges
pochodzi od greckiego słowa „Iunx”, które jest nazwą gatunku ptaka –
Krętogłowa. Były one używane podczas rzucania uroków mających na celu skłonić
do powrotu niewiernych kochanków. Ich symbolika związana jest z kołem do
którego przywiązywały je wiedźmy. „Grecki Iynx to małe koło zawieszone w
połowie pętli ze sznurka. Sznurek nawija się, a podczas rozwijania go koło
obraca się wydając szumiący dźwięk. Iynx był stosowany do przywoływania (i
odpędzania) bóstw w celu opętania celebranta. Uważa się, że wiedź my z Tesalii
używały ten instrument do „ściągania księżyca", jak również do
przywoływania deszczu, wiązania demonów i magii miłosnej.”[xxi]
Definicje
słownikowe podają że słowa „Iunx” używano
w przenośni dla określenia takich pojęć jak: czar,
urok, namiętne pragnienie. Podają też,
że w liczbie mnogiej słowa tego używano dla określenia niektórych chaldejskich,
boskich istot.
Greckie
słowo „IUGMOS” oznacza piskliwy dźwięk. Określano nim również odgłosy wydawane
przez Krętogłowy.
Junges
jest dawcą życia, twórcą, „który jest szafarzem życiodajnego ognia. Ten
wypełnia życiodajną pierś Hecate i wlewa do Łącznika [Sunoches] siłę owocnego i
potężnego ognia.” Jerzy Gemist-Pleton w swym dziele filozoficznym „O
różnicy między Arystotelesem a Platonem” uznawał Jynges za rasę
inteligentnych istot stworzonych przez Ojca.
kierunek świata: wschód
alchemiczna
zasada: Siarka
IUGGES
= Ι-Υ-Γ-Γ-Ε-Σ =
621
Iota
(I): 10
Teletarchai
(Teletarcai)
Teletarchai
(ΤΕΛΕΤΑΡΧΑΙ) to zastęp związany z
kabalistycznym środkowym, Filarem Równowagi, który uszlachetnia działanie
procesu zainicjowanego boskim impulsem.
Teletarchai
wywodzi się z greckich słów „telete” (obrzęd, inicjacja w Misteria), oraz „Archon/Archai” co oznacza "Pan" oraz
„przewodnik”. Jest to więc zastęp boskich istot, które czuwają nad procesem
inicjacji (od stanu wyjściowego po finalny). Gdy adept stoi zwrócony twarzą w
kierunku wschodu, Teletarchai znajduje się za jego plecami (na zachodzie),
symbolizując wszystko to co zostawił za sobą w procesie inicjacji. Teletarchai
jest rezultatem wlania do Sunoches siły „owocnego i
potężnego ognia„ dokonanej przez Junges. Symbolizuje on wkroczenie na
ścieżkę inicjacji.
Kierunek świata: zachód
alchemiczna
zasada: Rtęć
TELETARCAI
= Τ-Ε-Λ-Ε-Τ-Α-Ρ-Χ-Α-Ι = 1352
Tau (T): 300
Sunoches (Synoches, Sunoces)
Sunoches (ΣΥΝΟΧΕΣ) to
zastęp związany z sefirą Bina. Ich funkcją jest łączenie w „miłości podług
Woli” oraz podtrzymywanie twórczego procesu zapoczątkowanego przez boski
impuls.
Sunocheis jest liczba mnogą od
słowa "sunochos", które oznacza "połączone ze sobą". Znaczy ono również
związanie, scalanie i odnosi się do pojęcia Wieczności. Junges symbolizuje
zaklęcie, zaś Synoches to spętanie miłosne (Miłość podług Woli) o ogromnej sile
łączącej.
kierunek świata: południe
alchemiczna
zasada: Sól
SUNOCES
= Σ-Υ-Ν-Ο-Χ-Ε-Σ =
1525
Sigma
(S): 200
Daimonos/Daimones
Zastęp
znajdujący się poniżej Otchłani, będący wykonawcami boskiego impulsu.
W
ewokacji Strażników pojawiają się dwie formy zapisu: “EPARISTERA DAIMONOS” i
„EPARISTERA DAIMONES”. Nie jest to wynikiem błędu w zapisie – słowa te
posiadają odrębne znaczenia. Oba nadają rytuałowi trochę inny sens.
1.
Daimonos
Daimon
(Dajmon), Daimonion czyli ΔΑΙΜΟΝΟΣ to bóg lub bogini. W
czasach formowania się kanonu Nowego Testamentu słowo „daimon” stało się
synonimem „złego ducha” (demon). “Zapominając jaki jest właściwy sens
greckiego słowa daimon, liczni apologeci (np. Laktancjusz, Minucjusz Feliks)
wmawiali samym poganom uznanie własnej złośliwości: przecież poganie nazywali
swoich bogów „demonami”!”[xxii]
W rytuale Gwieździstego Rubinu przywrócono pierwotne znaczenie słowa daimon
odnosząc je do istot zamieszkujących świat duchowy. W „Wyroczniach
chaldejskich” Daimonos znajdują się w hierarchii duchowej znacznie niżej
niż pozostałe trzy zastępy. Reprezentują one bardziej materialny i ziemski
aspekt. Sokrates otwarcie przyznawał, że posiadał swojego daimoniona, który był
bóstwem bądź duchem opiekuńczym od którego otrzymywał on znaki i wskazania. Byt
ten odzywał się tylko by odradzać, nigdy natomiast nie doradzał niczego. „O
przyzwoleniu i aprobacie bóstwa może Sokrates wnosić z jego milczenia.”[xxiii]
Daimonion jest więc dla Sokratesa wyrocznią wyłącznie w sprawach etycznych.
Kierunek świata: północ
DAIMONOS
= Δ-Α-Ι-Μ-Ο-Ν-Ο-Σ = 445
Delta
(D): 4
2. Daimones
Znaczenie
słowa Daimones (ΔΑΙΜΟΝΕΣ) na pierwszy rzut oka wydaje
się identyczne z Daimonos. U Hezjoda odnosi się ono jednak do dusz ludzi żyjących
w Złotym wieku, które po śmierci stały się łącznikami między bogami i ludźmi.
Można rozumieć je jako grupę ludzi, którzy poznali swą prawdziwą Wolę i ją
zrealizowali. Są to dawni mistrzowie, którzy posiadali swojego osobistego
geniusza.
Kierunek świata: północ
DAIMONES
= Δ-Α-Ι-Μ-Ο-Ν-Ε-Σ
= 380
Delta
(D): 4
FLEGEI GAR PERI MUU HO ASTEER TOON PENTE
tłumaczenie angielskie: FOR ABOUT ME FLAME THE
STAR OF FIVE
tłumaczenie
polskie: DOKOŁA MNIE PŁONIE GWIAZDA [O]
PIĘCIU [RAMIONACH]
Możemy w tym miejscu na wzór Mniejszego Odpędzającego Rytuału Pentagramu wizualizować płonący pentagram wokół naszego ciała.
Możemy w tym miejscu na wzór Mniejszego Odpędzającego Rytuału Pentagramu wizualizować płonący pentagram wokół naszego ciała.
tłumaczenie angielskie: AND IN THE PILLAR
STANDS THE STAR OF SIX
tłumaczenie
polskie: A NA FILARZE GWIAZDA [O] SZEŚCIU [RAMIONACH]
Możemy dokonać wizualizacji heksagramu w obrębie klatki piersiowej (Tiferet-anahata).
Możemy dokonać wizualizacji heksagramu w obrębie klatki piersiowej (Tiferet-anahata).
Użyte
greckie słowo, tłumaczone jako „filar” posiada wielorakie znaczenie. Można je
rozumieć zarówno jako „filar” jak i „stela”. Możemy więc odnosić je zarówno do
Filaru Równowagi na Drzewie Życia, jak i do Steli Objawienia (jako największego
talizmanu thelemy). Można dalej idąc tym śladem zauważyć podobieństwo do
starotestamentowych tablic z przykazaniami potwierdzających zawarcie
przymierza.
4. Izopsefia
ΠΑΝΤΟΣ - 701 (80+1+50+300+70+200) 7+0+1=8
ΚΑΚΟΔΑΙΜΟΝΟΣ - 556 (20+1+20+70+4+1+10+40+70+50+70+200) 5+5+6=16 1+6=7
Ω - 800 (800) 8+0+0=8
ΦΑΛΛΕ - 566 (500+1+30+30+5) 5+6+6=17 1+7=8
ΙΣΧΥΡΟΣ - 1580 (10+200+600+400+100+70+200) 1+5+8+0=14 1+4=5
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΣ - 1886 (5+400+600+1+100+10+200+300+70+200) 1+8+8+6=23 2+3=5
ΙΑΩ - 811 (10+1+800) 8+1+1=10 1+0=1
ΣΟΙ Ω ΦΑΛΛΕ - 1646 (200+70+10+800+500+1+30+30+5) 1+6+4+6=17 1+7=8
THERION: - 666 (50+6+10+200+400) - תריון
ΝΥΙΘ - 469 (50+400+10+9) 4+6+9=19 1+9=10 1+0=1
NU: 56 (6+50) - נו
ΒΑΒΑΛΟΝ - 156 (2+1+2+1+30+70+50) 1+5+6=12 1+2=3
ΒΑΒΑΛΟΝ - 156 (2+1+2+1+30+70+50) 1+5+6=12 1+2=3
BABALON - 156
(2+1+2+1+30+70+50): באבאלען
ΑΔΙΘ - 24 (1+4+10+9) 2+4=6
HAD - 10
(4+1+5): האד
ΘΗΡΙΟΝ ΝΥΙΘ ΒΑΒΑΛΟΝ ΑΔΙΘ - 896 (9+8+100+10+70+50+50+400+10+9+2+1+2+1+30+70+50+1+4+10+9) 8+9+6=23 2+3=5
ΙΟ -
80 (10+70) 8+0=8
ΜΟΥ
- 510 (40+70+400)
5+1+0=6
ΙΥΓΓΕΣ
- 621 (10+400+3+3+5+200) 6+2+1=9
ΜΟΥ
- 510 (40+70+400)
5+1+0=6
ΤΕΛΕΤΑΡΧΑΙ
- 1352 (300+5+30+5+300+1+100+600+1+10) 1+3+5+2=11 1+1=2
ΔΕΞΙΑ
- 80 (4+5+60+10+1)
8+0=8
ΣΥΝΟΧΕΣ
- 1525 (200+400+50+70+600+5+200) 1+5+2+5=13 1+3=4
ΔΑΙΜΟΝΕΣ
- 380 (4+1+10+40+70+50+5+200)
3+8+0=11 1+1=2
ΔΑΙΜΟΝΟΣ
- 445 (4+1+10+40+70+50+70+200)
4+4+5=13 1+3=4
ΕΠΑΡΙΣΤΕΡΑ
ΔΑΙΜΟΝΟΣ - 1247 (5+80+1+100+10+200+300+5+100+1+4+1+10+40+70+50+70+200) 1+2+4+7+14
1+4=5
ΓΑΡ
- 104 (3+1+100) 1+0+4=5
ΠΕΡΙ
- 195 (80+5+100+10)
1+9+5=15 1+5=6
ΜΟΥ
- 510 (40+70+400)
5+1+0=6
Ο -
70 (70) 7+0=7
ΑΣΤΗΡ
- 609 (1+200+300+8+100)
6+0+9=15 1+5=6
ΤΩΝ
- 1150 (300+800+50)
1+1+5+0=7
ΠΕΝΤΕ
- 440 (80+5+50+300+5)
4+4+0=8
ΕΝ -
55 (5+50) 5+5=10 1+0=1
ΤΗΙ
- 318 (300+8+10)
3+1+8=12 1+2=3
ΣΤΗΛΗΙ
- 556 (200+300+8+30+8+10)
5+5+6=16 1+6=7
Ο -
70 (70) 7+0=7
ΑΣΤΗΡ
- 609 (1+200+300+8+100)
6+0+9=15 1+5=6
ΤΩΝ
- 1150 (300+800+50)
1+1+5+0=7
ΕΞ -
65 (5+60) 6+5=11 1+1=2
ΕΣΤΗΚΕ
- 538 (5+200+300+8+20+5)
5+3+8=16 1+6=7
http://lionserpent.com/Scarlet%20Asterisms.pdf
http://lionserpent.com/addnotes.html
http://www.kaaos.org/faerie/starruby.html
http://thelemistas.org/en/rituals/StarRuby
http://lionserpent.com/xxvanalysis.html
http://lionserpent.com/xxvnotes.html
http://solve-et-coagula.us/ritual/rubysapphire.php
http://lvxnox.com/media/blogs/lvxnox/io_pan_cut.pdf?mtime=1425085070
http://lvxnox.com/media/blogs/lvxnox/IO%20PAN%20-%20An%20Analysis%20of%20the%20Star%20Ruby.pdf?mtime=1359329484
http://www.angelfire.com/va/LIL/starrnot.html
Modern Greek pronunciation for “Liber XXV: The Star Ruby”
http://ameth.oto-uk.org/wp-content/uploads/2012/10/NORMALSR.mp3
http://ameth.oto-uk.org/wp-content/uploads/2012/10/SLOWSR.mp3
Modern Greek pronunciation for “Liber XXV: The Star Ruby”
http://ameth.oto-uk.org/wp-content/uploads/2012/10/NORMALSR.mp3
http://ameth.oto-uk.org/wp-content/uploads/2012/10/SLOWSR.mp3
http://willisnightwood.blogspot.com/2010/09/summery-of-star-ruby.html
http://www.heruraha.net/viewtopic.php?t=4725
http://www.heruraha.net/viewtopic.php?f=2&t=4726
http://www.rahoorkhuit.net/library/ceremonial/thelema/my_star_ruby_by_hal_von_hofe.html
http://www.thelema_et_agape.republika.pl/note_liber25_1.htm
http://www.thelema_et_agape.republika.pl/instrukcja.htm
[i] W polskim przekładzie
„Magiji w teorii i praktyce” w przekładzie i opracowaniu Dariusza Misiuny użyto
zwrotu „głos paiański”. Z kolei w „Księdze Kłamstw”, której tłumaczenia dokonał
Krzysztof Azarewicz, zaleca się „podnieść głos w Paianie”.
[ii] A. Crowley, Magija w
teorii i praktyce, Wydawnictwo EJB, Kraków 2000, s.84.
[iii] A. Crowley, Księga
kłamstw, Wydawnictwo LAShTAL Press, Gdynia 2008, s. 91.
[iv] A. Crowley, Magija w
teorii i praktyce, Wydawnictwo EJB, Kraków 2000, s. 225.
[v] A. Crowley, Wizja i głos
z komentarzami, Zawołanie 5. etyru zwanego LIT, LAShTAL Press,
Gdynia 2011, s. 159.
[vi] A. Crowley, Magija w
teorii i praktyce, Wydawnictwo EJB, Kraków 2000, s. 33.
[vii] A. Crowley, Magija w
teorii i praktyce, Wydawnictwo EJB, Kraków 2000, s. 43.
[viii] A. Crowley, Magija w
teorii i praktyce, Wydawnictwo EJB, Kraków 2000, s. 44.
[ix] A. Crowley, Magija w
teorii i praktyce, Wydawnictwo EJB, Kraków 2000, s. 43.
[x] M. Pietrzykowski, Mitologia
starożytnej Grecji, Wydawnictwa artystyczne i filmowe, Warszawa 1983, s.
126.
[xi] J. Parandowski, Mitologia:
Wierzenia i podania Greków i Rzymian, Wydawnictwo Puls, Londyn 1992, s. 125.
[xii] Ibidem.
[xiii] Podręczna
miniencyklopedia mitologii: Grecy, Rzymianie, Celtowie, Wydawnictwo RTW,
Warszawa 2001, s. 129.
[xiv] P. Hine, Magia chaosu,
Wydawnictwo Okultura, Warszawa 2005, s. 2003.
[xv] A. Crowley, Krótkie eseje
o prawdzie, Warszawa 2001, s. 121.
[xvi]
http://www.okultura.pl/teksty/dariusz-misiuna/odrodzenie-magii-3
[xvii] Autorką przedstawionych
poniżej wizerunków Strażników jest Angela Wixtrom. Ukazały się one w „Black
Pearl”, I:6. Prawa autorskie do nich posiada artystka oraz College of
Thelema.
[xviii]
http://www.thelema_et_agape.republika.pl/note_liber25_1.htm
[xix] http://www.thelema_et_agape.republika.pl/note_liber25_1.htm
[xx]
http://www.hermetyzm.cba.pl/medycyna-niekonwencjonalna/86-wyrocznie-chaldejskie.html
[xxi] P. Hine, Magia chaosu,
Wydawnictwo Okultura, Warszawa 2005, s. 174.
[xxii] Jérôme-Antoine Rony, Magia,Wydawnictwo
Siedmioróg, Wrocław 1993, s. 48.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz