autor: Mark Stavish, M.A.
I. Wstęp:
ABRAHADABRA jest Słowem Eonu (1) Thelemy Crowleya. Jednakże pomijając wybraną pisownię tego słowa (jest ich kilka rodzajów) i pewien dodatkowy bagaż, jaki Crowley wnosi do kręgów ezoterycznych, jego przemyślenia na temat tego słowa są warte rozważenia.
II. Znaczenie:
Abrahadabra została przetłumaczona przez G. Davidsona (2) (3) jako „błogosławię zmarłych” i jest jednym z trzech Świętych Imion używanych podczas błogosławienia miecza (Większy Klucz Salomona?). Davidson twierdzi również, że pochodzi od hebrajskiego „ha bracha dabara”, czyli "wypowiadać błogosławieństwo”. Formuła ta używana jest też jako amulet leczący i chroniący przed złem. Podczas intonowania, redukuje się wspomniane słowo litera po literze.
Następnie sugeruje związek między wspomnianym słowem [Abrakadabra - przyp. tłum] a starszym gnostyckim „bóstwem” Abraxasem, czyli „Najwyższym Nieznanym” będącym zarazem źródłem 365 emanacji w teologii perskiej. Słowo Abrakadabra można również znaleźć w kilku hebrajskich tekstach magicznych i mistycznych, w tym w Mieczu Mojżesza i Księdze Razjela. W teologii gnostycznej słowo to jest używane jako termin określający boga lub pośrednika między stworzeniem a boskością.
Crowley zapisuje wspomniane słowo tak, że w gematrii jego wartość sumuje się do 418 (19 x 22), lub do 22 jeśli używamy „Kabały Dziewięciu Komnat”. Opracowano kilka formuł, aby wskazać ukryte znaczenia i relacje między literami. Najważniejszą wydaje się sugestia „podwójnej mocy” oddziałującej zarówno na pentagram, jak i heksagram, oraz podanie różokrzyżowego aksjomatu „Światła, Życia i Miłości” w wyrażeniu numerologicznym.
„Światło, Życie i Miłość nigdy nie są tracone, ale można je wiecznie przywołać z Kosmicznej Jedności, w której zamieszkują.” (4) Tak głosi rytuał różokrzyżowy.
Rozważmy te trzy punkty:
1. Podwójna moc
2. Potrójna inwokacja (ang. Triple invocation)
3. Symbol Boskości i Pośrednika
Podwójna moc:
Jako symbol „podwójnej mocy” lub jedności pentagramu i heksagramu, Abrahadabra symbolizuje „mistyczne małżeństwo” mikro i makrokosmosu, świata wewnętrznego i zewnętrznego.
Można powiedzieć, że Abrahadabra jest Świętym Słowem przywołującym w uczniu Zjednoczenie Świata Wyższego i Niższego. Jeśli zostanie to wykonane prawidłowo, wówczas na poziomie wtajemniczenia wewnętrznego, możemy przejść od bycia uczniem do stopnia adepta.
Koncepcja, jakoby było to połączenie sił mikro i makrokosmicznych, przypomina zdanie z Mniejszego Rytuału Pentagramu, które mówi: „Wokół mnie płomienie Pentagramu, a w kolumnie stoi sześcioramienna Gwiazda!" (5) W tym momencie w ciele i psychice ucznia, siły żywiołów i planetarne łączą się i równoważą.
Należy jednak pamiętać, że znaczenie liter może się zmieniać w zależności od poziomu na którym się je wibruje. Różni się to w zależności od osoby, ale warto o tym wspomnieć. Jak już zauważono, astrologiczne powiązania i znaczenia liter hebrajskich mogą się „zmieniać” w zależności od tego, czy dotyczą one świata Asija, Jecira, Berija czy Acilut.(6)
Potrójna inwokacja:
Jako potrójne przywołanie Światła, Życia i Miłości, Słowo przypomina o trzech głównych przejawach Kosmosu. Połączone dają nam czwarty i piąty punkt, czyli Prawo i Wolność. Rozumiejąc i poszukując Życia, Światła i Miłości w stworzeniu, możemy uchwycić Prawo Kosmiczne, które z kolei jest źródłem naszej osobistej wolności od negatywnych aspektów karmy. Jawi się zatem jako środek do naszego wyzwolenia z niewoli materii i ograniczenia.
Bóg i Pośrednik:
Jako mediator Abrahadabra sugeruje, że chociaż ludzkość jest wcieleniem Boskości, „nie ma Boga poza człowiekiem, a człowiek jest Synem Bożym. Bóg jest człowiekiem”. (7) Doświadczamy tego w progresywnych krokach lub stopniach poszerzających świadomość. Możemy być Boscy, ale skok od ziemskiej świadomości do kosmicznej świadomości Keter jest niezwykle radykalny i roztrzaskałby nasze narzędzia percepcji. Zamiast tego czynimy postępy powoli i przy pomocy różnych „mediatorów”, którzy nas wspierają.
Wśród tych Pośredników znajdują się zarówno narzędzia, których używamy, rytuały, symbole, alchemia, jak i rzeczywiste istoty, takie jak nauczyciele i niewidzialni pomocnicy pochodzący z „tamtej strony”. Abrahadabra symbolizuje harmonizację naszego wewnętrznego i zewnętrznego świata w królestwie Tifaret oraz to, jak możemy otworzyć się na tę potężną, ale często niewidzialną pomoc. Regularne i codzienne wykonywanie rytuałów, takich jak Mniejszy Rytuał Pentagramu lub Większy Rytuał Pentagramu, stabilizuje „żywioły” cechujące naszą naturę i pozwala siłom świata Jecira lepiej przeniknąć nasze czasami grube zasłony materii.
Poprzez codzienną modlitwę i medytację powoli i stopniowo czynimy tę niegdyś grubą barierę bardziej przezroczystą, aż pewnego dnia mamy przebłysk świadomości, przebudzenie, które pomaga nam zrozumieć, co oznaczają słowa: „Wokół mnie płomienie Pentagramu, a w kolumnie stoi sześcioramienna Gwiazda!”
Kiedy „Mały Król” Malkut (Pentagram), poddaje się „Wielkiemu Królowi” Tiferet (heksagram), ta dwójka zostaje zjednoczona i inicjuje w nas „Mistyczne Zaślubiny”.
W tym celu możemy użyć samego słowa [Abrahadabra] jako swego rodzaju mantry, czyli afirmacji tego stanu. Wibrując je jako święte słowo mocy, możemy odkupić jego znaczenie, wyzwalając od pseudomagicznych konotacji (8), które mu narzucono i przywrócić mu z powrotem jego pierwotny potencjał Boskiej ekspresji. Gdy postrzegamy wspomniane słowo jako Pośrednika [między stworzeniem a boskością], jego cechy odkupieńcze, o charakterze niemal mesjanistycznym, są łatwiejsze do rozumienia. Kiedy wibrujemy to Imię, powinniśmy czuć i wyobrażać sobie, że wyższy i niższy świat łączą się w nas w unii i że stoimy w centrum świata, wyrażając moc Tiferet. Poprzez jego dźwięk udzielamy błogosławieństwa całemu stworzeniu.
W Złotym łańcuchu Homera (Aurea Catena Homeri) widzimy to samo przesłanie wyrażone w niemal identycznej symbolice. Zasadniczą symboliką tekstu, oprócz szeregu dziesięciu pierścieni o różnych formach symboli wenusjańskich, jest przedstawienie Oroborosa. Składa się ono z dwóch walczących smoków, każdy gryzący ogon drugiego, jeden ze skrzydłami, a drugi bez skrzydeł. Pomiędzy nimi znajduje się „Gwiazda Dawida” z symbolami planet i żywiołów przypisanymi do różnych punktów. Ponadto pośrodku umieszczone są Trzy Zasady Alchemii – Siarka, Sól i Rtęć.
„Ilekroć Smok spotyka Wroga, zaczynają walczyć.
To, co Lotne, musi stać się stałe. Para i (trójkąt wodny) muszą stać się (trójkątem ziemi). (trójkąt ognia) musi stać się cielesny, w przeciwnym razie żadne Życie nie może wkroczyć do (trójkąta ziemi). Superius musi stać się Interius i Vice Vertia.
Stałe staje się Lotne, a (trójkąt ziemi) staje się (trójkątem wody), parą (trójkątem powietrza) i (trójkątem ognia), podczas gdy (trójkąt ognia) powraca do środka Ziemi. Niebo, czyli (trójkąt ognia), należy uszlachetnić(trójkąt powietrza). Smok ze Skrzydłami zabija Smoka bez Skrzydeł, a ten drugi niszczy pierwszego. W ten sposób manifestuje się Kwintesencja i jej Moc.”(9) (10)
„Smoka ze skrzydłami” można interpretować jako naszego Mistrza Wewnętrznego, czyli Świętego Anioła Stróża, a smoka „bez skrzydeł” jako nasze ego, czyli „małego Króla”. Potrzebują siebie nawzajem, aby wyrazić moc Kreacji i jej ekspresję poprzez siły żywiołów i planet. Jednak często toczą ze sobą walkę, zamiast być w harmonii. Dopiero gdy „Superius” (to co wyższe) staje się „Interius” (tym co wewnętrzne), a wewnętrzne staje się tym co wyższe, widzimy, że elementy (zarówno o naturze materialnej, jak i psychicznej) powracają do swojego pierwotnego źródła. Ogień, czyli moc twórcza, powraca do centrum ziemi, czyli „Sekretnego Ognia” Malkut. W końcu dwa smoki (instynktowe części naszej psychiki – niebiańska i ziemska, heksagram i pentagram) zostają przez siebie zabite nawzajem, a w swej połączonej „śmierci” (koniec izolacji) łączą się w doskonalszym wyrazie mocy kosmicznej.
Gnostycy używali symbolu skrzydlatego węża do przedstawienia odkupieńczych i regenracyjnych cech Kosmosu. Jako symbol potężnego pojednania przeciwieństw, Khouphis wznosi się nad głową adepta i rozkłada swoje skrzydła otulając. Jest skrzydlatym wężem słonecznym, siłą regeneracji.(11) Uzdrawiające moce naszych odkupionych, nieświadomych (Jecira) aspektów naszej psychiki oraz ciała (Nefesz) prowadzone są przez naszą świadomość słoneczną (Berija). W jednej z wzmianek nazywa się to nawet „żywym kaduceuszem”.(12)
III. Podsumowanie:
Każdemu uczniowi pozostaje samodzielne rozwikłanie zawiłości tego i innych ezoterycznych pytań. Wybrana ścieżka będzie miała ogromny wpływ na to, jak podchodzimy do problemu i otrzymujemy rozwiązanie, jego znaczenie i zastosowanie. Ceremonialiści odnajdą większy wyraz poprzez ruch, dźwięk i teatr rytuału. Zwykli ezoterycy będą preferować medytację i modlitwę jako środki rozwikłania tajemnicy. Alchemicy odkryją, że w tym starożytnym słowie kryje się tajemnica, którą może odkryć tylko laboratorium.
Ostatecznie jednak, chociaż odpowiedzi mogą być różne, skutki rozwikłania tajemnicy słowa Abrahadrabra będą takie same w każdym z nas, ponieważ będzie to dalszy wzrost naszego zrozumienia Światła Wewnętrznego i ekspresja naszej Boskości.
IV. Wybrane cytaty na temat słowa Abrahadabra:
Cytaty z Magija w teorii i praktyce:
"(...) Abrahadabra, słowo eonu, które oznacza dopełnione Wielkie Dzieło." s. 203
"Należy o tym wspomnieć, że każdy stopień inicjacyjny posiada odmienną formułę magiczną. W ten sposób formuła Abrahadabra dotyczy głównie nas ludzi, ponieważ jesteśmy mikrokosmosem, pentagramem i potrzebujemy dla harmonii makrokosmosu, czyli heksagramu. Innymi słowy , 5°=6□ jest formułą operacji Słońca, ale 6°=5□ jest formułą operacji Marsa. To odwrócenie liczb zakłada zdecydowanie odmienną praktykę. W pierwszym przypadku problem polega na rozpuszczeniu mikrokosmosu w makrokosmosie. Na czym innym polega oddzielenie pewnej siły od makrokosmosu, które przypomina prymitywne wyrąbywanie kamiennego toporka ze złoża w urwisku kredowym. Z kolei, operacja Jowisza polega na zharmonizowaniu go z Wenus. Jego formuła graficzna to 7°=4□ i istnieje pewne słowo, które opisuje charakter tej operacji, podobnie jak Abrahadabra opisuje operację Wielkiego Dzieła." (s. 52)
Cytaty z LIBER AL vel LEGIS:
"Abrahadabra; nagroda Ra Hoor Khuta." (AL III:1)
"Księga ta zostanie przełożona na wszystkie języki, lecz zawsze z oryginałem w piśmie Bestii, gdyż w przypadkowym kształcie liter i ich pozycjach względem siebie ukryte są tajemnice, których Bestia nie przeniknie. Niech nie próbuje, lecz jeden po nim nadejdzie, skąd, nie powiem, on to odkryje Klucz do wszystkiego. Ta linia nakreślona stanowi klucz; ten krąg podzielony na czworo w swym upadku jest także kluczem. I Abrahadabra. Będzie to jego dziecię & to dziwne. Niech nie szuka, gdyż sam może przez to upaść." (AL III:47)
"Ostatnim ze słów jest Słowo Abrahadabra." (AL III:75)
V. Bibliografia:
ABRAHADABRA: Some Thoughts on The Word by Mark Stavish, M.A.
https://hermetic.com/stavish/essays/abrahadabra
VI. Przypisy:
(1) patrz: Liber 777, str. 44.
(2) Gustav Davidson, Słownik aniołów w tym aniołów upadłych, Zysk i S-ka Wydawnictwo S.C., str. 4.
(3) Davidson odnosi się do staroeonicznej formy "abrakadabra".
(4) “Light, Life, and Love are never lost, but may be called forth eternally from the Cosmic Unity in which they dwell.”
(5) Inna wersja brzmi: „Przede mną płomienie Pentagramu, a za mną lśni sześcioramienna Gwiazda!"
(6) patrz: PON Qabala Course, Lesson: page .
(7) “There is no God but Man, and Man is the Son of God. God is Man.”
(8) Chodzi zapewne o używanie tego słowa jako amuletu.
(9) “Whenever the Dragon meets an Enemy, they fight. The Volatile must become fixt, Vapour and (water triangle) must become (earth triangle), (fire triangle) must become corporeal, or no Life can enter into the (earth triangle). The Superius must become Interius, and Vice Vertia. The Fixt becomes Volatile and, the (earth triangle) becomes (water triangle), Vapour (air triangle) and (fire triangle), whilst (fire triangle) returns to the Center of the Earth. Heaven, i.e. (fire triangle), must be converted into fixt (air triangle). The Dragon with Wings kills the Dragon without Wings, and the latter destroys the former. Thus is manifested the Quintessence and its Power.”
(10) Aurea Catena Homeri, Saper Aude Metaphysical Republishers, in conjunction with Alchemy Books, San, Francisco, Ca. 1983. patrz również, PON Mineral Alchemy Course, Lesson 20.
(11) Mysteria Magica, vol. 3, The Magical Philosophy by Melita Denning and Osborne Phillips. Llewellyn Publications, St. Paul, MN. 1986. str. 92 i 372.
(12) Ibid. Ten obraz “żywego kaduceusza” przedstawiono w Sacred Mirrors: The Visionary Art of Alex Grey, Inner Traditions, Rochester, Vt. 1990. patrz: “Holy Fire” (Triptych)
