Ćwiczenie Kielicha będące uzupełnieniem Monastycyzmu i Dżihadu.
Autorzy: Soror Cyllan.771 i Soror Severian.427
porta.lucis@o2.pl
Członkowie paktu mogą podjąć się zobowiązań Eucharystii Chaosu przez okres czasu, jaki sami uważają za słuszny. Zaleca się jednakże by praktyka ta nie trwała krócej niż tydzień. Sami decydują o stopniu zaawansowania praktyki. Podczas przeprowadzania całej operacji, członkowie będą uznawać się za Naczynie Chaosu (ang. Vessel of Chaos). Operacja ta ma celu:
- zestroić się emocjonalnie z Chaosem
- uczynienie z siebie receptywnego Naczynia Chaosu
- wzmocnienie i rozwinięcie magicznych zdolności związanych z emocjami
- ćwiczenie w zakresie fanatyzmu
Zobowiązania niższego stopnia
1. Dedykuj każdy stosunek seksualny koncepcji Chaosu,
2. Noś przy sobie Magiczny Kielich przez cały czas,
3. Za każdym razem gdy udasz się na spoczynek, będziesz śnił sen w którym przeprowadzana jest operacja magiczna,
4. Prowadź szczegółowy zapis snów,
5. Ładuj emocjonalnie jeden sigil każdego dnia.
Zobowiązania wyższego stopnia
1. Wypełniaj zobowiązania niższego stopnia,
2. Ładuj emocjonalnie drugi sigil każdego dnia.
3. Stwórz jeden eliksir Chaosu każdego dnia.
Zobowiązania stopnia ekstremalnego
1. Wypełniaj zobowiązania wyższego stopnia,
2. Każdej nocy przerwij sen w połowie by za pomocą emocji naładować trzeci sigil,
3. Stwórz drugi eliksir Chaosu każdego dnia.
Dodatkowe spostrzeżenia.
Tytułując się Naczyniem Chaosu, członek paktu czyni z siebie receptywny pojemnik w który przelewa się Chaos.
Dedykując każdy stosunek seksualny koncepcji Chaosu, czynisz z tego "naczynia" użytek. Stwarzasz mianowicie skondensowanemu Chaosowi możliwość do przejawienia się w czynach. Jednakże aktualny czyn pociągnie za sobą dopiero praktyka kolejnego ćwiczenia – Wyprawy.
Technika ładowania sigila za pomocą emocji została opisana w Liber Lux (Patrz: Peter J. Caroll, Psychonauta czyli Magia Chaosu w teorii i praktyce, Wydawnictwo Okultura, s.37). Sugerujemy by przez czas trwania operacji Eucharystii Chaosu, stosować jak największy wachlarz emocji. Mają pokrywać się z całym spektrum emocjonalnych możliwości.
Operacja przeprowadzana podczas snu, może obejmować jakąkolwiek technikę magiczną od ewokacji po dywinację. Jeśli pomimo usilnych prób nie uda nam się wywołać snu o wspomnianej treści, nie należy uznawać tego za porażkę. Najważniejsze jest pragnienie i podjęte starania by ten cel osiągnąć.
Tworzenie eliksiru Chaosu – autorzy nie podali tu żadnych wskazówek. Chodzi o stworzenie przy pomocy wiedzy i zdolności magicznych eliksiru, którego spożycie będzie miało na adepta zamierzony wpływ. Technika wykorzystana w procesie pozyskania wspomnianego eliksiru jest dowolna – uwaga tłum.
Po pomyślnym dotrzymaniu zobowiązań Eucharystii Chaosu, kielich należy zachować jako magiczne narzędzie. Można na nim wygrawerować zapis praktyki. Zaleca się zastosowanie techniki wspomnianej w Monastycyźmie i Dżihadzie Chaosu. Przykładowo inskrypcja "114" oznaczałaby zobowiązania niższego stopnia wypełniane przez 14 dni, itp. Jeśli poniesiemy porażkę i nie dotrzymamy zobowiązań, których się podjęliśmy, kielich należy bezwzględnie zniszczyć.
............................................................
Miłość jest prawem, miłość podług woli.
Ćwiczenie Miecza będące dopełnieniem Dzieła Różdżki w Monastycyźmie Chaosu
porta.lucis@o2.pl
O długości trwania Dżihadu członkowie paktu decydują indywidualnie. Ogłosiwszy Świętą Wojnę mogą na jej czas przyjąć tytuł eonicznego wojownika (ang. Aeonic Warrior). Operacja ta ma na celu:
- przetestować magiczne umiejętności jednostki, by następnie poszerzyć je i wyostrzyć,
- jest to też eksperyment nad kontrolowanym fanatyzmem,
- immanentyzację Eschatonu, sprowadzenie Pandemonaeonu,
- przeprowadzenie ataku na niepostępowe i antyeoniczne cele.
Kandydaci mogą podjąć się Dżihadu Chaosu w trzech wariantach różniących się natężeniem praktyki: niższym, wyższym i ekstremalnym. Przez cały okres trwania Świętej Wojny, eoniczny wojownik musi nosić przy sobie magiczny sztylet. Broń może pozostawać ukryta (nie ma potrzeby obnoszenia się z nią – przyp. tłum). Nie należy rozstawać się z magicznym sztyletem – wojownik powinien udawać się z nim również na spoczynek. Pozostając ciągle w zasięgu ręki, broń ma na celu przypominać o Wielkim Dziele. Może też oczywiście znaleźć zastosowanie w magicznej walce.
Odnośnie rozmiarów broni, słowa „sztylet” nie należy traktować dosłownie. Pod pojęciem „magicznego sztyletu” możemy rozumieć również broń, która uznawana byłaby raczej za miecz. Ważne by rozmiar naszej magicznej broni pozwalał na jej zastosowanie w starciu bezpośrednim (nie może być zbyt krótka).
Przez cały okres Dżihadu obowiązuje ścisły celibat. Cała aktywność seksualna i kierujące się ku niej myśli powinny zostać kategorycznie stłumione. Powstałe w wyniku tego napięcie i energia ukierunkować należy na Gnozę wojownika.
Kandydaci mogą również uzupełnić swoje obowiązki wynikające z Dżihadu o takie przyjemności jak spanie na twardej powierzchni, ograniczenie ilości produktów wysokobiałkowych w diecie, energiczne ćwiczenia każdego dnia.
Zobowiązania niższego stopnia
1. Noś przy sobie magiczny sztylet przez cały czas.
2. Zachowaj celibat.
3. Odpraw Rytuał Wiru po przebudzeniu i drugi przed udaniem się na spoczynek. Jeden z tych rytuałów powinien zostać poprzedzony recytacją Katechizmu Chaoty – ceremonia ta odprawiana będzie dla immanentyzacji Eschatonu. Drugi Rytuał Wiru posłuży do ciskania chaogromów (ang. Chaobolt) w kierunku odpowiedniego celu.
Zobowiązania wyższego stopnia
1. Wypełniaj zobowiązania niższego stopnia.
2. Odpraw trzeci Rytuał Wiru. Posłuży on do ataku kolejnego celu za pomocą Chaogromu.
Zobowiązania stopnia ekstremalnego
1. Wypełniaj zobowiązania wyższego stopnia.
2. Przerwij sen w połowie by odprawić rytuał magii entropicznej (Entropy magic) lub bojowej przeciwko wybranemu celowi.
Dodatkowe spostrzeżenia
Dżihad Chaosu rozpoczynamy od złożenia przysięgi nad mieczem. Uściślamy w niej którego stopnia się podejmujemy i przez jaki okres. Deklarujemy też, ataku na jakie cele się podejmiemy.
Po zakończeniu praktyki możemy wyryć na mieczu cyfry, które będą oznaczać czas oraz stopień podjętej przez nas praktyki. Podobnie uczyniliśmy z różdżką w Monastycyźmie Chaosu. Jeżeli nie dotrzymamy zobowiązań, których się podjęliśmy i poniesiemy tym samym porażkę, sztylet należy zniszczyć.
Atak za pomocą chaogromu, może zostać przeprowadzony w kulminacyjnym momencie Rytuału Wiru. Możemy tego dokonać za pomocą standardowej, barbarzyńskiej inkantacji lub poprzez wizualizację astralnego chaogromu ciskanego w Wir.
Chaogrom (ang. Chaobolt) składa się z długiej, ostrej, trójkątnej piramidy. Na jej trójkątnej podstawie znajduje się sigil. Należy wizualizować jak maleje on wraz z ciśniętym gromem, podczas gdy oddalają się od rzucającego go maga.
Nie istnieje coś takiego jak ogólnie przyjęty Katechizm Chaoty. Poniższa propozycja może zostać zgodnie z Wolą użyta, zmodyfikowana lub kompletnie zignorowana.
Katechizm Chaoty
Wierzymy w Wszechmogący Chaos
Matkę materii i eteru
Nic nie jest prawdą
wszystko jest dozwolone.
Nie ma Boga poza Chaosem
a pakt jest jego duchowym reprezentantem na Ziemi.
Byt nie istnieje,
wszystko jest czynem.
„Ja” jest złudzeniem.
To my tworzymy Bogów i Boginie
Wolność ponad „prawdę”
Prawdopodobieństwo i Chaos sprawują władzę.
Religie niczym zaraza i zgniłe ideologie
pochłonie was entropia! Nastań mój Aeonie!
Jesteśmy twą różdżką, mieczem, kielichem i tarczą.
Wiemy, pragniemy i mamy odwagę! Przebiegłość naszą cechą!
Dzisiaj świat!
Jutro Układ Słoneczny!
Immanentyzujemy Eschaton!
Inwokujemy Pandemonaeon!
............................................................
Miłość jest prawem, miłość podług woli.
